Johan Wilhelm van Lansberge
Mr. Johan Wilhelm van Lansberge (Santa Fé de Bogota (Colombia), 16 november 1830 – Mentone, 17 december 1903) was van 1875 tot 1881 Gouverneur-Generaal van Nederlands Indië. Zijn vader was Gouverneur van Suriname.
Van Lansberge volgde het gymnasium in Zutphen en studeerde rechten in Leiden (1848-1854). Vanaf 1856 bekleedde hij diverse diplomatieke functies, onder meer in Parijs, Madrid, Sint Petersburg en Brussel.
In 1875 werd hij Gouverneur-Generaal van Nederlands-Indië in een periode met veel onrust op Atjeh. Hij richtte hbs'en op, alsmede een landbouwschool, kweekscholen voor onderwijzers en opleidingsscholen voor 'inheemse' ambtenaren. Hij slaagde erin om de slavernij, die formeel al in 1860 was afgeschaft, verder uit te bannen. Op Celebes, de Batakeilanden en Atjeh voerde hij strijd tegen opstandelingen, maar met name de strijd op Atjeh kostte veel geld. In 1881 nam hij ontslag.
| Voorganger: James Loudon |
Gouverneur-generaal van Nederlands-Indië 1875-1881 |
Opvolger: Frederik s'Jacob |
