Internationaal oorlogsrecht
Internationaal oorlogsrecht betreft:
- Het recht dat tussen staten en/of tussen naties geldt met betrekking tot oorlog. Bijvoorbeeld: oorlogsverklaring, verbod op kaapvaart, verbod op chemische wapens.
- Het recht dat betrokken individuen bescherming moet bieden tegen de oorlogvoerende partijen. Bijvoorbeeld: bescherming van burgers, bescherming van krijgsgevangenen, bescherming van medewerkers van het Rode Kruis.
- Het internationaal strafrecht dat de ergste schendingen van humanitaire normen kan aanpakken middels vervolging door nationale rechtbanken, door ad-hoc straftribunalen en --als sluitsteen-- door een internationaal strafhof.
Het internationaal oorlogsrecht begint met het boek De iure belli ac pacis (Over het recht van oorlog en vrede) van Hugo de Groot. Daarna krijgt het internationaal oorlogsrecht onder meer gestalte in:
- de declaratie van Sint-Petersburg (1868, Staatsblad 1869, nr. 16)
- de Vredesconferentie van Den Haag
- de Conventies van Genève
- het Handvest van de Verenigde Naties
- het oprichtingsstatuut van het Joegoslavië-tribunaal resp. van het Rwanda-tribunaal
- het Statuut van Rome.
