Huilen
Huilen is een universeel en typisch menselijk verschijnsel. Volwassenen huilen voornamelijk bij het verlies van dierbaren of wanneer ze niet weten hoe ze met een situatie moeten omgaan. Tot nu toe is er weinig wetenschappelijk onderzoek gedaan naar huilen bij volwassenen. Een belangrijke vraag die onbeantwoord was, is waarom volwassen mensen huilen. Wat is het nut? Om het antwoord te vinden op deze vraag onderzocht gezondheidspsychologe Michelle Hendriks de invloed van huilen op de lichamelijke en emotionele gesteldheid van de huilende persoon en de reacties van de mensen in de omgeving op het huilen. Ze ontkracht daarbij de veelgehoorde 'wijsheid' dat huilen zou opluchten. Hendriks liet zestig vrouwelijke studenten naar een neutrale en een emotionele film kijken. Voor, tussen en na de films werd geïnformeerd naar de stemming van de studenten en werd hun pijnwaarneming gemeten. Ook werden tijdens het bekijken van de films zeven lichamelijke parameters bepaald, onder andere hartslag, bloeddruk en ademhaling. Huilen tijdens de film verbeterde de stemming niet. Wel vond Hendriks bewijs dat huilen gepaard gaat met lichamelijke reacties die het herstel van de fysiologische balans bevorderen. Vóór het huilen neemt de hartslag bijvoorbeeld toe, na de huilbui weer af. Op basis van de timing van alle fysiologische veranderingen, concludeert Hendriks echter dat het huilen eerder een uiting dan de eigenlijke oorzaak is van het herstel.
