Hr. Ms. Johan de Witt

Hr. Ms. Johan de Witt

Kiellegging	18 juni 2003
Tewaterlating:	13 mei 2006
In dienst gesteld	Nog niet in dienst, 2007
Uit dienst gesteld	{{{uitdienst}}}
Waterverplaatsing	15.500 ton (beladen)
Afmetingen	176,35 x 29,20 m, 5,55 m diepgang
Machinevermogen	4 diesels; dieselelektrische overbrenging; 16.628 pk
Snelheid	19 knopen
Bemanning	113-127 koppen tot 550 mariniers (tot. capaciteit: 700 personen)
Bewapening	2 Goalkeeper CIWS; 4-10 mitrailleurs 12.7 mm; 4 CH-47D Chinook of 6 NH-90 MTTH; Landingsvaartuigen: 2 LCU; 4 LCVP

De Johan de Witt is een amfibisch transportschip dat in 2007 door de Koninklijke Marine in gebruik wordt genomen. Het schip is genoemd naar raadpensionaris Johan de Witt.

Opmerking: Pas nadat een oorlogsschip officieel in dienst wordt genomen, wordt het aangeduid als "Harer Majesteit's [..]" (Hr.Ms.).

[bewerk] Achtergrond

Het kabinet besloot in 2000 tot de aanschaf van een tweede transportschip, nadat de ervaringen met het eerste, Hr. Ms. Rotterdam, gunstig waren verlopen. Zo'n schip past trouwens goed in de aspiraties van het kabinet dat in toenemende mate op het uitvoeren van expeditionair optreden gericht is.

[bewerk] Ontwerp en bouw

Het ontwerp van de Johan de Witt is grotendeels gebaseerd op dat van de Rotterdam, maar het schip is langer en breder. De Johan de Witt zal behalve als landingsschip ook kunnen functioneren als amfibisch commandoschip. Het kan landingsacties tot divisie-niveau coördineren. Daarvoor krijgt het extra communicatiemiddelen en ruimte aan boord voor een amfibische staf van circa 400 personen.

In de eerste plaats is het, net als de Rotterdam, een transport- en landingsschip voor het vervoer van een bataljon mariniers met goederen. Het dok is echter kleiner: het biedt ruimte aan twee LCU's (de Rotterdam kan er vier meenemen). Omdat het dok wel iets breder is kan het, zo nodig, een (Amerikaans) luchtkussenvaartuig aan boord meenemen. Ter compensatie kunnen aan davits nog vier kleinere LCVP's worden meegenomen. Het helikopterdek is groter en sterker en geschikt voor zware CH-47 Chinook helikopters.

Het schip is besteld bij De Schelde in Vlissingen, tegenwoordig onderdeel van Damen Shipyards. Om de kosten te drukken laat Damen het casco, zoals bij veel marineschepen de laatste jaren gebruikelijk is, bij een dochterbedrijf, de Galatz-werf, in Roemenië bouwen. Het schip wordt in Vlissingen voltooid.

Het schip heeft een Thales Variant rondzoekradar, uitgebreid met helikopter directie.

[bewerk] Bewapening

Amfibische transportschepen zijn, hoewel oorlogsschepen, niet uitgerust voor het voeren van een gevecht. Net als bij de Rotterdam bestaat de bewapening voornamelijk uit beperkte middelen voor zelfbescherming en is het schip, opererend in een hoger geweldspectrum, afhankelijk van fregatten voor bescherming. De bewapening bestaat uit 2 Goalkeeper systemen en tot maximaal 10 12,7mm (0.5 inch) mitrailleurs. Er is een magazijn waarin torpedo's kunnen worden meegevoerd als reserve voor escorterende fregatten of voor eigen boordhelikopters. De hangar biedt ruimte aan zes NH-90 of 4 CH-47 helikopters.