Hendrik Koekoek
Hendrik Koekoek (bijnaam: "Boer Koekoek") (Hoogeveen, 22 mei 1912 – Bennekom, 8 februari 1987) was een Nederlands politicus. Namens de mede door hemzelf opgerichte Boerenpartij was hij van 1963 tot 1981 lid van de Tweede Kamer.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Hendrik Koekoek doorliep van 1918 tot 1924 de Christelijke Lagere School in zijn geboorteplaats. Over zijn militaire carrière is weinig bekend maar hij was militair te Arnhem en gemobiliseerd militair nabij Wageningen. Op 18 september 1942 trouwde hij met Theodora Geertruida (Doortje) van Zetten. Zij hadden geen kinderen.
Koekoek kreeg voor het eerst landelijke bekendheid door zijn strijd tegen het Landbouwschap. Hij was lijsttrekker van de NOU (Nederlandse Oppositie Unie) bij de Tweede Kamerverkiezingen 1956. Daarna richtte hij in 1958 samen met enkele anderen de Boerenpartij op. Hij was voorzitter van de Boerenpartij van 1959 tot 1981. Als lijsttrekker in 1963 kreeg hij de partij eindelijk de Tweede Kamer in, daarbij in niet geringe mate geholpen door de Boerenopstand van maart dat jaar in Hollandscheveld.
[bewerk] Tweede Kamerlid
In de Tweede Kamer was Hendrik Koekoek als fractievoorzitter van de Boerenpartij een kleurrijk en omstreden lid. Als Kamerlid werd hij door andere leden niet erg serieus genomen door zijn accent en zijn persoonlijke aanvallen op andere Kamerleden. Hij kreeg te maken met diverse ruzies binnen en buiten de fractie, die weer afscheidingen in zijn fractie tot gevolg hadden (onder andere de Groep Harmsen van Evert Jan Harmsen). Deze ruzies werden door de pers smalend de "Boerenoorlog" genoemd. Bekend is zijn citaat "Ik krijg nooit geen beurt!". Tijdens zijn Kamerlidmaatschap was hij bijna nooit aanwezig bij commissievergaderingen. De Boerenpartij had eind jaren 70 nog drie zetels in de Kamer (en 1 in de Eerste Kamer) maar tenslotte bleef Koekoek alleen over. De partij veranderde haar naam nog in Rechtse Volkspartij, maar dat hielp niet. Bij de Tweede Kamerverkiezingen 1981 ging ook de laatste zetel verloren.
Naast lid van de Tweede Kamer was Koekoek ook enige tijd lid van de Provinciale Staten van Gelderland en van de gemeenteraad van Ede.
[bewerk] Affaires
Tijdens de affaire-Adams (jaren '60) beweerde hij dat voormalige NSB-ers in diverse politieke partijen functies bekleedden, maar hij kon die bewering niet hard maken.
Deze aanvallen bereikten een hoogtepunt toen hij VVD-Kamerlid Roelof Zegering Hadders beschuldigde in de Tweede Wereldoorlog Engelse piloten te hebben verraden. De Kamer nam op 12 oktober 1966 een motie aan tegen Koekoek waarin hem werd verboden deze uitspraken te herhalen in de Kamer. In 1966 spande zijn collega-Kamerlid Haya van Someren (VVD) een kort geding tegen hem aan, omdat Koekoek in het openbaar beweerd had dat zij deel had uitgemaakt van een nationaal-socialistische organisatie. De rechter verbood hem om deze beschuldiging in het openbaar te herhalen.
Een andere affaire die Koekoeks naam geen goed deed was de beschuldiging van dierenmishandeling toen een paar zwaar verwaarloosde pony's in een weiland van hem werden aangetroffen. Dit schandaal zou hem nog een tijd achtervolgen. Toen hij bij zijn vertrek uit de tweede kamer in strijd met de gewoonte geen ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw werd zei Wim Kan in zijn oudejaarsconference: Ze zullen Koekoek een leeuw geven, hij kan niet eens voor een pony zorgen. Dankzij alle conflicten was boer Koekoek een van de bekendste kamerleden, naast mensen als Marcus Bakker (CPN) en freule Wttewaall van Stoetwegen (CHU).
[bewerk] Overlijden
Hendrik Koekoek overleed in 1987 in zijn woonplaats Bennekom. Na zijn overlijden werd hij niet in de Tweede Kamer herdacht.
[bewerk] Trivia
In 1973 werkte Koekoek een keer samen met de artiest Vader Abraham (Pierre Kartner). Tijdens de oliecrisis onder het toenmalige kabinet-Den Uyl had deze artiest een liedje gemaakt op de melodie van "De uil zat in de olmen" met als voornaamste tekst: "Den Uyl is in de olie" en "Joop moet voor z'n broek". Koekoek stond naast hem en mocht die ene zin over het pak op de broek meezingen. Het werd een nummer-1-hit in de Nederlandse Top 40. Koekoek was ook zelf voorwerp van satire, de artiest Ted de Braak wist hem pakkend te parodiëren.
