Grote zee-eend
| Grote zee-eend | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Melanitta fusca Linnaeus, 1758 |
De grote zee-eend (Melanitta fusca) kan 53 cm lang worden. Het mannetje is geheel zwart met een witte vlek onder het oog en heeft een witte vleugelspiegel. Het vrouwtje is bruin, eveneens met een witte spiegel en met lichte ronde vlekken op de zijkop.
[bewerk] Voorkomen
Het broedgebied strekt zich uit van Noorwegen tot Kamtsjatka en verder oostwaarts tot in Noord-Amerika. In Midden-Europa is het een vrij talrijke wintergast op zee, maar ook wel in een zeer klein aantal op grote meren in het binnenland. Enkele keer wordt 's zomers een ruiend exemplaar op zee gezien.
[bewerk] Bijzonderheden
Deze vogel heeft een lange aanloop nodig bij het opstijgen uit water. De eend spreidt tijdens het duiken, op zoek naar voedsel, de vleugels open, waarbij dan nog net een witte vleugelspiegel is te zien. Deze soort zoekt maar weinig gezelschap van andere eendensoorten gedurende de winter, maar wordt echter meestal wel met de zwarte zee-eend gezien. Ze nesten zich vaak in de nabijheid van meeuwen- of sternkolonies: deze vogels bieden dankzij hun agressiviteit jegens vijanden bescherming aan de grote zee-eend.
