Goudse Bouwmeester
|
Goudse bouwmeester |
|
| Datum uitspraak | 12 maart 1926 |
| Zaaknummer | {{{zaaknr}}} |
| Instantie | Hoge Raad |
| Rechters | {{{rechters}}} |
| Advocaat-generaal | {{{adv-gen}}} |
| Soort zaak | Civiel |
| Soort procedure | Cassatie |
| Wetgeving | {{{wetgeving}}} |
| Onderwerp | natuurlijke verbintenis |
| Vindplaats | NJ1927, 777; LJN AG1802 |
Goudse Bouwmeester is een arrest van de Hoge Raad uitgesproken op 12 maart 1926 waarin wordt bepaald dat betaling ter voldoening van een natuurlijke verbintenis niet als onverschuldigde betaling kan worden teruggevorderd. Dit arrest wordt algemeen gezien als een grote doorbraak naar erkenning van het ongeschreven recht. Want een betaling die berust op een morele plicht in plaats van op een rechtsplicht, kan toch aanleiding geven tot een verbintenis.
[bewerk] Casus
De bouwmeester van Gouda ontvangt 35000 gulden aan steekpenningen van de aannemer Bergeijk. Het gemeentebestuur komt er achter en zegt tegen de bouwmeester dat wat zij zullen doen tegen hem misschien gunstig beïnvloed wordt als hij het geld in de gemeentekas stort. De bouwmeester doet dat, maar het gemeentebestuur besluit toch de man te oneervol te ontslaan. Daarop krijgt hij spijt van de storting en wil zijn geld terug hebben, maar daar de gemeente wil het niet terug geven.
[bewerk] Arrest
De bouwmeester vordert het bedrag van de gemeente terug op grond van onverschuldigde betaling. De Hoge Raad volgt dan het oordeel van hof dat stelt dat:
dat mag worden aangenomen, dat appellant die f. 35,000 heeft gestort als 't ware uit een gevoel van berouw, fatsoen of iets dergelijks, en dus door die storting vrijwillig heeft willen voldoen aan eene natuurlijke verbintenis;
De Hoge Raad laat de bouwmeester het bedrag dus niet terugvorderen. Iemand kan niet verplicht worden te voldoen aan een natuurlijke verbintenis, maar doet hij het toch, dan kan hij het later niet terug vorderen.
