Going For The One (Yes)
| Going For The One | ||
|---|---|---|
| Album door Yes | ||
| [[Afbeelding:{{{cover}}}|200px|Album cover]] | ||
| Opnamedatum | Eind 1976 - Lente 1977 | |
| Releasedatum | 7 juli 1977 | |
| Genre | Progressive Rock | |
| Duur | 38 min 49 sec | |
| Label | Atlantic Records | |
| Producer(s) | Yes | |
| Professionele review | ||
| {{{review}}} | ||
|
|
||
| 1975 Yesterdays |
1977 Going For The One |
1978 Tormato |
Going For The One is het tiende album van de Britse progressieve rockband Yes. Het album kwam uit in 1977 na een periode van soloactiviteiten door de verschillende bandleden, en waarbij de toetsenist Rick Wakeman in de band terugkeerde nadat hij deze in 1974 had verlaten. Hierbij verving hij Patrick Moraz, die vanaf 1974 als toetsenist het gat opvulde dat Rick Wakeman had achtergelaten nadat deze door muzikale meningsverschillen na de tour van het album Tales From Topographic Oceans was opgestapt.
Going For The One bevat kortere en directere nummers dan voorgaande Yes-albums, met uitzondering van het nummer Awaken, dat door vele Yes-fans wordt beschouwd als een van de beste stukken die Yes ooit heeft gemaakt.
[bewerk] Tracklist
- "Going For The One" - 5:32
- "Turn Of The Century" - 7:56
- "Parallels" - 5:53
- "Wonderous Stories" - 3:49
- "Awaken" - 15:31
[bewerk] Bezetting
- Jon Anderson: Zang, percussie
- Chris Squire: Basgitaar, zang
- Steve Howe: Elektrische en akoestische gitaar, vachalia, zang
- Rick Wakeman: Piano, orgel, Moog, synthesizers
- Alan White: Drums, percussie
