Geschiedenis van de stad Utrecht
Utrecht is gesticht door de Romeinen, waarschijnlijk in het jaar 47 na Chr. De Romeinse generaal Corbulo bereidde zich voor op een aanval ten noorden van de Rijn, die de grens vormde van het Romeinse rijk. Corbulo kreeg echter de opdracht van de keizer om de veroverde gebieden te beschermen, tegen invallen van de barbaarse Bataven. Corbulo begon zich (eerst met tegenzin) na dit bevel te richten op zijn taak en begon forten en hun garnizoenen te organiseren. Door het bevel van keizer Claudius werd Corbulo de stichter van Utrecht. Toentertijd heette Utrecht nog Trajectum ad Rhenum, wat zoveel wil zeggen als plek om de Rijn over te steken. Trajectum ad Rhenum is een vestiging in een reeks van vestigingen langs de rijksgrens van het Romeinse rijk.
Het Latijnse Trajectum verandert in de volksmond in Trecht. De naam Utrecht komt echter pas na 870 voor om een onderscheid te maken met een andere Trecht namelijk Maastricht (Trajectum ad Mosam), dat bij dezelfde gelegenheid als Boven-Trecht tegen Uut-Trecht = Beneden-Trecht gesteld wordt.
[bewerk] Bestuur
In de late Middeleeuwen kreeg de stad Utrecht ook stadsrechten. Dit leverde soms problemen op met de bisschop.
[bewerk] Lokatie
Op de plaats waar het huidige Oorsprong park ligt en aan het einde van de Biltstraat splitste de Rijn zich in een aantal zijarmen, waaronder in de Vecht. Beide rivieren liepen door het centrum van het huidige Provincie Utrecht en had geen vaste bedding De Rijn was onderhevig aan eb en vloed, zware regenval vanuit het gebergte in Duitsland en zeer lage waterstanden in de zomer. Het stroomgebied was een moerassig gebied met een hoofdstroom en allerlei zijarmen. Ongeveer zoals de Biesbosch tussen Werkendam en Dordrecht. Dit was in het eerste begin van de stad Utrecht rond ± 200-100 voor Christus. Op de hoger gelegen zandplaten rond het toekomstige Utrecht vormden zich kleine gehuchten.
[bewerk] Plekken in de stad
De Biltstraat is door de Romeinen aangelegd als een verharde weg. Het was een belangrijke handelsweg naar het oosten. Denk aan Nijmegen (Noviomagus gesticht door keizer Trajanus) en Keulen (Colonia Agrippina gesticht door generaal Agrippa).
De wijk Wittevrouwen is vernoemd naar de Abdij der Wittevrouwen (stichtingsjaar onbekend). Dit Klooster was gesticht ter ere van Maria Magdalena. Maria Magdalena was een prostituee die in de tijd van Jezus leefde. Zij reisde mee met Jezus en de Apostelen. Sommige mensen beweren dat zij een relatie had met Jezus. Het klooster was dan ook voor ex-prostituees die boete wilde doen. Zij waren allen in het wit gekleed. De naam Wittevrouwen dankt men aan ook aan de kleur van hun kleren. Wittevrouwen kreeg haar naam op de volgende wijze; de toegangspoort van Utrecht heette vroeger de ‘Gelderse Poort’, deze poort kreeg rond de 12e eeuw de naam "Wittevrouwenpoort". Het gebied ten oosten van de stad werd aanvankelijk aangeduid als "het gebied buiten de Wittevrouwenpoort", later kortweg Buiten-wittevrouwen en tenslotte Wittevrouwen.
Later werd het klooster overgenomen door de Norbertinessen (1223-1663). Ook zij waren in het wit gekleed, dit klooster was echter voor vrouwen van adellijke afkomst.
