Gerrie Knetemann

Gerrie Knetemann (Amsterdam, 6 maart 1951 - Bergen (NH), 2 november 2004) , bijnaam 'de Kneet', was een Nederlands beroepswielrenner van 1974-1989.

Hij verraste al jong als specialist in proloog-tijdritten. Gaandeweg ontwikkelde hij zich ook als tijdrijder in het langere werk. Knetemann was geen sprinter, maar boekte vrij veel overwinningen in een sprint-à-deux, door met een kompaan of in een klein groepje uit een peloton te ontsnappen. Op die manier werd hij verrassend wereldkampioen in 1978 door Francesco Moser te verslaan. In datzelfde jaar won hij in de laatste etappe van de Ronde van Frankrijk de sprint op de Champs Elysees. Knetemann kon goed uit de voeten in meerdaagse wedstrijden, maar hij schoot echter te kort in het hooggebergte om in de Tour een goed klassement te rijden. Hij was de eerste wielrenner die de grens van 50 km/u doorbrak in een tijdrit.

Gerrie Knetemann werd in 1974 profwielrenner bij de Franse Mercier ploeg, waar Joop Zoetemelk kopman was. Typerend voor zijn instelling was dat hij datzelfde jaar laatste werd in Parijs-Roubaix, maar een week later de Amstel Gold Race won. In 1975 tekende hij een contract bij de Raleigh ploeg van Peter Post. Samen met Jan Raas was hij daar jarenlang, tot de breuk in 1983, de gezichtsbepalende factor. In 1982 verrastte Gerrie Knetemann in de Tour door de snelle Ier Sean Kelly voor te blijven in een massa-sprint en door Bernard Hinault te verslaan in een lange tijdrit.

In 1983 kwam hij zwaar ten val in Dwars door België. Aanvankelijk werd voor zijn leven gevreesd. Na een lange revalidatie keerde hij terug in het peloton om nog eenmaal uit te pakken in de Amstel Gold Race van 1985.

Knetemann viel op in het wielerpeloton door zijn gevoel voor humor en zijn opmerkelijke taalgebruik. Hij introduceerde een groot aantal uitdrukkingen, waaronder 'hij zit te harken', 'doorkachelen', 'met je hol open zitten' en 'opgebaard over de meet komen'. In het radioprogramma Radio Tour de France had hij veel succes met zijn Kneetstory, waarin hij dagelijks vertelde over zijn belevenissen.

In 1989 nam Knetemann afscheid van het peloton. Hij trad nog enige tijd op als PR-man voor de PDM-ploeg. Daarna werd hij in 1991 bondscoach van de KNWU en wedstrijdleider van de Ronde van Noord-Holland en het RAI Derny Criterium. Als bondscoach behaalde hij 2 medailles op in totaal 14 WK's.

Op 2 november 2004 overleed Gerrie Knetemann aan de gevolgen van een longembolie nadat hij tijdens een mountainbike-tocht nabij Bergen (NH) onwel was geworden. Op 8 november 2004 werd op de wielerbaan van Alkmaar door 2000 mensen afscheid van Knetemann genomen, waarna de begrafenis in besloten kring plaatsvond in Krommenie.

Gerrie Knetemann was ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Met ingang van 2004 is de prijs die jaarlijks aan de meest talentvolle wielrenner onder de 23 jaar wordt uitgereikt omgedoopt tot de Gerrie Knetemann Bokaal. Theo Bos was de eerste winnaar van deze bokaal. Vanaf 2006 wordt jaarlijks de GP Gerrie Knetemann georganiseerd. In 2006 is deze op 28 juni in de gemeente Renkum gehouden.