Frederik VII van Baden-Durlach (Ueckermünde, 1647 - Durlach, 1709), gen. Frederik Magnus, was een zoon van markgraaf Frederik VI van Baden-Durlach en Christina van Kleeburg. In 1677 volgde hij zijn vader op als markgraaf van Baden-Durlach. Onder zijn bewind startten de brandtochten van de Fransen en in de successie-oorlog van de Palts werd ook Frederik zelf verdreven in 1688. Na de vrede van Rijswijk in 1697, was de bevolking met een vierde verminderd en de welvaart vernietigd en de uit Basel teruggekeerde Frederik vond zelfs geen kasteel meer om te verblijven. Tijdens de Spaanse successieoorlog diende hij opnieuw naar Basel te vluchten.
Frederik was in 1670 gehuwd met Augusta Maria van Sleeswijk-Holstein-Gottorf (1649-1728), dochter van hertog Frederik III van Holstein-Gottorf, en werd vader van:
- Frederik Magnus (1672-1672)
- Frederika Augusta (1673-1674)
- Christina Sophia (1674-1676)
- Claudia (1675-1676)
- Catharina (1677-1746), in 1701 gehuwd met Johan Frederik van Leiningen-Hartenberg (1661-1722)
- Karel III Willem van Baden-Durlach (1679-1738)
- Johanna (1680-1757), in 1697 gehuwd met Everhard Lodewijk van Württemberg (1676-1733)
- Albertina (1682-1755), in 1704 gehuwd met Christiaan August van Holstein-Gottorp (1673-1726)
- Christoffel van Baden-Durlach (1684-1723)
- Charlotte (1686-1689)
- Maria Anna (1688-1689).
