Franciscus Cornelis Donders
Franciscus Cornelis Donders (Tilburg, 27 mei 1818 - Utrecht, 24 maart 1889) was een Nederlands hoogleraar geneeskunde en fysiologie. Hij verrichtte veel onderzoek naar oogheelkunde op welk gebied hij een geweldige reputatie verwierf.
Donders studeerde in Utrecht, maar deed in Leiden examen. In Vlissingen en Den Haag werkte hij enige jaren als militair arts. In 1847 werd hij te Utrecht benoemd tot buitengewoon hoogleraar, in 1852 tot gewoon hoogleraar. Het Utrechtse Ooglijdersgasthuis, ziekenhuis voor oogheelkunde, werd opgericht in 1858. Het was vele jaren gevestigd aan de F.C. Dondersstraat, genoemd naar deze hoogleraar. Donders was allereerst fysioloog. Door zijn specialisatie op het gebied van de oogheelkunde werd hij de belangrijkste Nederlandse medicus van zijn tijd.
Donders was ook geïnteresseerd in cognitieve processen. In zijn subtractiemethode ging hij ervan uit dat een (complex) mentaal proces bestaat uit een aaneenschakeling van simpele processen waarvan men de duur afzonderlijk kan meten door het vergelijken van reactietijden.
Het Ooglijdersgasthuis maakt tegenwoordig deel uit van het Universitair Medisch Centrum (UMC) van de Universiteit Utrecht. Aan het Janskerkhof is in 1920 een standbeeld van Donders geplaatst. In Nijmegen werd het F.C. Donders Centre for Cognitive Neuroimaging naar hem genoemd.
[bewerk] Externe link
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Franciscus Cornelis Donders op Wikimedia Commons. |
