F-15 Eagle
 |
|
| F-15 Eagle | |
|---|---|
| Rol: | Gevechtsvliegtuig |
| Bemanning: | 1 (A & C), 2 (B, D & E) |
| Varianten: | A, B, C, D, E |
| Stukprijs: | {{{Prijs}}} |
| Status | |
| Eerste vlucht: | {{{Eerstevlucht}}} |
| Aantal gebouwd: | {{{Aantalgebouwd}}} |
| Gebruik: | USAF |
| Afmetingen | |
| Lengte: | 19,43 m |
| Hoogte: | 5,6 m |
| Spanwijdte: | 13,05 m |
| Vleugeloppervlak: | 56,6 m² |
| Gewicht | |
| Leeggewicht: | 12700 kg |
| Brandstofgewicht: | {{{Brandstof}}} kg |
| Wapenlast: | {{{Wapengewicht}}} kg |
| Startgewicht: | 20185 kg |
| Max. gewicht: | 30845 kg |
| Laadvermogen: | {{{Laadvermogen}}} |
| Krachtbron | |
| Motor(en): | 2 Pratt & Whitney turbofans F100-100 met nabrander |
| Propeller(s): | {{{Propeller}}} |
| Stuwkracht: | 106 kN |
| Vermogen: | {{{Vermogen}}} kW |
| Prestaties | |
| Kruissnelheid: | {{{Kruissnelheid}}} |
| Topsnelheid: | 2655 km/u |
| Klimsnelheid: | 255 m/s |
| Vliegbereik: | {{{Bereik}}} km |
| Actieradius: | 4023 km, met externe brandstoftanks 5552 km |
| Dienstplafond: | 19800 m |
| Bewapening | |
| Boordgeschut: | 1 M61A-1 20 mm kanon met 940 ronden |
| Ophangpunten: | 8 |
| Bommen: | Alleen bij Strike Eagle-varianten |
| Raketten: | 4 AIM-7F-raketten (later AMRAAM), 4 AIM-9 Sidewinder-raketten (later ASRAAM) |
De F-15 Eagle van McDonnell Douglas (MDD) is een straaljager die voor alle weersomstandigheden geschikt is. Er bestaan verschillende uitvoeringen van. Afhankelijk van het type bestaat de bemanning uit 1 of 2 personen.
[bewerk] Geschiedenis
De F-15A maakte in juli 1972 zijn eerste vlucht, en de eerste vlucht van de tweezitter F-15B (aanvankelijk TF-15A) vond plaats in juli 1973. De eerste Eagle (F-15B) werd in november 1974 afgeleverd. In januari 1976 volgde de eerste Eagle voor een gevechtssquadron.
De eenmans F-15C en de tweezitter F-15D werden in 1979 in gebruik genomen door de Amerikaanse luchtmacht (USAF). Deze modellen zijn voorzien van de verbeteringen van het Production Eagle Package (PEP 2000). Ze kunnen 900 kilo meer aan brandstof meenemen, hebben voorzieningen voor uitwendige brandstoftanks en hun startgewicht mag groter zijn (maximaal 30 duizend kilo).
In februari 1983 werd begonnen met het Multistage Improvement Program (MSIP) voor de F-15. In 1985 werd de eerste MSIP F-15C geproduceerd. De verbeteringen bestonden uit een centrale computer, een programmeerbaar wapengeleidingssysteem, zodat verbeterde versies van de raketten AIM-7, AIM-9 en AIM-120A konden worden gebruikt, en een uitgebreid systeem voor elektronische oorlogsvoering dat verbeteringen bevatte voor het radarwaarschuwingssysteem ALR-56C en het ALQ-135-systeem. De laatste 43 stuks werden uitgerust met een Hughes radar APG-70.
[bewerk] Inzet
De F-15A en F-15B werden door Israël gebruikt tijdens acties in de Bekavallei.
De F-15C, F-15D en F-15E werden in 1991 overgebracht naar de Perzische Golf, om Operatie Desert Storm te ondersteunen. F-15-jagers waren goed voor 36 van de 39 overwinningen die de USAF behaalde. F-15E's waren voornamelijk 's nachts actief. Ze gebruikten hun LANTIRN-systeem om SCUD-raketten en artilleriestellingen op te sporen.
Later werden de F-15's onder meer ingezet boven de no-fly zone in het zuiden van Irak, bij de operatie Provide Comfort in Turkije, en ter ondersteuning van NAVO-operaties in Bosnië.
[bewerk] Externe link
Warbirds informatie over dit type
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina F-15 Eagle op Wikimedia Commons. |
