Ernst Cahn
Ernst Cahn (Remagen, 27 juli 1889 - Waalsdorpervlakte, 3 maart 1941) was een Nederlandse verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Cahn was koopman, en samen met Alfred Kohn eigenaar van de ijssalon Koco in de Van Woustraat te Amsterdam. Beide mannen waren Joodse vluchtelingen afkomstig uit Duitsland. Vanuit de ijssalon werden verzetsactiviteiten georganiseerd, de salon was de thuisbasis voor Joodse knokploegen, en het verzet tegen de anti-joodse rellen van februari 1941 werd vanuit de salon georganiseerd.
Door het succes van de activiteiten werd men overmoedig, en verloor de veiligheid uit het oog. De verzetsgroep werd verraden, en op 19 februari 1941 werd de ijssalon overvallen door de Grüne Polizei. Een van de eigenaren spoot ammoniakgas op de overvallers, met een installatie die voor dat doel was aangebracht. Cahn en Kohn werden gearresteerd en gevangen gezet en er werden buurtrazzias gehouden, wat de aanleiding zou worden voor de februaristaking.
Tot 3 maart 1941 zat Cahn in het Oranjehotel, waar hij ondanks marteling weigerde de naam van de monteur van de ammoniakinstallatie te noemen. Ernst Cahn was de eerste verzetsstrijder die op de Waalsdorpervlakte werd doodgeschoten. Na de oorlog werd in Amsterdam-Osdorp een straat naar Cahn vernoemd.
In 1985 werd over de gebeurtenissen in de oorlog rond de ijssalon een speelfilm gemaakt onder regie van Dimitri Frenkel Frank onder de titel De IJssalon. Ernest Cahn heet in deze film Otto Schneeweiß.
Externe link:
| Bron(nen): |
