Emil Jellinek
Emil Jellinek (later Emil Jellinek-Mercedes) (6 april 1852 in Leipzig - 21 januari 1918 in Genève) was een Oostenrijks-Hongaarse consul.
Emil kwam voort uit een familie van notabelen. Zijn vader Adolf Jellinek was een rabbijn, zijn oom George Jellinek was hoogleraar internationaal recht in Heidelberg, zijn andere oom Max Jellinek doceerde filologie en een derde oom Moritz Jellinek was een econoom die de trammaatschappij van Boedapest had opgericht.
Jellinek zelf echter wou niks doen en leek voor galg en rad op te groeien. Hij kwam in Tanger terecht en begon een tabakszaak en kwam in dienst bij een Franse verzekeringsmaatschappij. Hij opende voor de firma een filiaal in Wenen. Na zijn Afrikaanse avontuur vond hij Wenen in de winter te koud en vestigde zich in de wintermaanden in Nice.
De zaken gingen goed en hij kocht een fiets. Hij was onder de indruk en verwierf een licentie voor de verkoop door heel Europa. Van fietsen was het een kleine stap naar motorfietsen en auto's.
in 1889 werd zijn eerste dochter geboren, die de namen Maria de las Mercedes, Adrienne, Mauela, Ramona kreeg. Toen hij in 1896 een advertentie van Daimler zag besloot hij naar Cannstatt af te reizen. de auto's uit die tijd konden 25 km/u. Jellinek eiste dat zijn auto 40 kon. Hij bestelde in een keer 36 auto's voor het onvoorstelbare bedrag van 550000 mark in 1900, op voorwaarde dat de auto's Mercedes zouden heten. In 1907 was Maybach vertrokken en Daimler gestorven. Jellinek kreeg geen gehoor van zijn eisen en hij stopte met bemoeienissen in autobouw. Toen de Eerste Wereldoorlog naderde werd Jellinek van spionage verdacht. Hij moest vluchten naar Oostenrijk. Daar liep hij tegen hetzelfde aan, zijn Franse vrouw was nu verdacht en men ging naar Zwitserland. Zijn bezittingen werden in beslag genomen en niet veel later stierf Jellinek.
