Echtscheiding
Bij een echtscheiding wordt een burgerlijk huwelijk beëindigd. In de landen waar echtscheidingen toegestaan worden, worden alle juridische banden die de echtgenoten hebben, verbroken en kan elkeen, als hij of zij dat wil, opnieuw met iemand burgerlijk trouwen.
Inhoud |
[bewerk] Regelingen in Nederland
[bewerk] Scheiding van tafel en bed
Bij een scheiding van tafel en bed blijven de echtgenoten volgens de wet getrouwd. Door de scheiding van tafel en bed gelden bepaalde rechten en plichten die verbonden zijn aan het huwelijk niet meer. Een scheiding van tafel en bed kan een oplossing zijn als iemand om godsdienstige of financiële redenen geen echtscheiding wil. Indien men van tafel en bed gescheiden is kan men gedurende drie jaar na de ingangsdatum niet definitief scheiden. Na die drie jaar is de scheiding een formaliteit en kan men door een brief te schrijven aan de rechter eenzijdig tot ontbinding over gaan zonder dat de partner hier bezwaar tegen kan inbrengen. Bij ontbinding van het huwelijk na scheiding van tafel en bed is het huwelijk definitief beëindigd en kunnen de huwelijkspartners opnieuw trouwen of een geregistreerd partnerschap sluiten.
[bewerk] Flitsscheiding
Voor een (echt)scheiding, scheiding van tafel en bed en ontbinding van het huwelijk moeten de echtgenoten naar de rechter en hebben zij een advocaat nodig. In Nederland voorziet het Burgerlijk Wetboek ook de nodige procedures voor een zogenaamde flitsscheiding waaraan de rechter niet te pas komt. Deze scheiding wordt niet in alle landen erkend. Men zet dan het huwelijk om in een geregistreerd partnerschap (wat sinds enige jaren mogelijk is, destijds als voorziening voor homoseksuele stellen die toen nog niet konden trouwen) en vervolgens ontbindt men dan dat geregistreerd partnerschap (dat kan nl. zonder gang naar de rechter).
[bewerk] Procedure
In Nederland is echtscheiding formeel alleen mogelijk als de verbintenis duurzaam is ontwricht. Er is sprake van duurzame ontwrichting, als de verhouding binnen het huwelijk zo moeilijk is geworden, dat het niet mogelijk is om nog langer bij elkaar te blijven. Als een van beide partijen dat stelt dan wordt de duurzame ontwrichting echter altijd aangenomen door de rechter.
Een echtscheiding kan alleen worden aangevraagd in de volgende gevallen:
- de echtgenoten hebben allebei de Nederlandse nationaliteit;
- één van de echtgenoten heeft de Nederlandse nationaliteit en de partner die de Nederlandse nationaliteit heeft, woont ten minste zes maanden in Nederland;
- geen van beide echtgenotent heeft de Nederlandse nationaliteit, maar ten minste één van beiden heeft voorafgaand aan het scheidingsverzoek 1 jaar in Nederland gewoond.
Een gehuwde kan op elk moment na de huwelijkssluiting om een echtscheiding vragen en hoeft geen bepaalde periode getrouwd te zijn geweest. Men kan bij wijze van spreken op dezelfde dag van de huwelijkssluiting een echtscheiding aanvragen.
Een scheidingsprocedure begint met een verzoekschrift aan de rechter. Het verzoekschrift kan iemand alleen indienen, maar ook samen met de huwelijkspartner. Als er een eenzijdig verzoek om scheiding wordt ingediend, kan het zijn dat de huwelijkspartner bezwaar heeft tegen dit verzoek of de nevenvoorzieningen. De wederhelft kan dan verweer voeren.
In het verzoekschrift kan een gehuwde vragen om één of meer nevenvoorzieningen. Dit is een beslissing van de rechter over een verzoek dat samenhangt met de scheiding.
De rechter kan een nevenvoorziening treffen voor:
- het gezag over en de omgang met de minderjarige kinderen;
- de alimentatie voor de voormalige huwelijkspartner of de kinderen;
- de boedelverdeling;
- het woonrecht van de echtelijke woning;
- andere zaken die met de scheiding samenhangen.
Ten aanzien van het gezag over de kinderen geldt als hoofdregel dat er door de echtscheiding geen wijziging optreedt. In principe blijven beide ouders met het gezag belast. Slechts als een van beide ouders in de procedure om één-oudergezag vraagt dan zal de rechter daar een beslissing over geven. Verzoeken om eenhoofdig gezag worden echter vaker afgewezen dan toegewezen.
Een verzoek om scheiding dient men in bij de rechtbank in het arrondissement waar men woont. Het verzoekschrift wordt via de advocaat naar de rechtbank gestuurd. Als het echtpaar samen om de scheiding vraagt en het eens is over de gevolgen of denkt het eens te kunnen worden, dan hoeven zij samen maar één advocaat te nemen. Bij een eenzijdig verzoek moeten beide echtgenoten een eigen advocaat nemen.
Als alle stukken bij de rechtbank zijn, wordt er een datum vastgesteld voor de zitting. De echtgenoten krijgen hiervoor een oproep. Zij zijn niet verplicht om naar de zitting te komen. Tijdens de zitting vraagt de rechter aan de echtelieden of zij nog iets willen zeggen dat van belang kan zijn voor de beslissing. Als iedereen aan het woord is geweest, deelt de rechter mee wanneer hij de beslissing neemt.
Er vindt geen zitting plaats als:
- er een eenzijdig verzoek is ingediend;
- er geen verweer is binnengekomen;
- er geen minderjarige kinderen van 12 jaar of ouder zijn, die hun mening moeten geven over het gezag.
De rechter beslist dan op basis van het verzoekschrift en andere stukken.
Na de zitting neemt de rechter de beslissing. De beslissing wordt schriftelijk vastgelegd. Dit wordt een beschikking genoemd. De echtgenoten krijgen de beschikking via hun advocaat thuisgestuurd.
Als één van de echtgenoten het niet eens is met de beschikking van de scheiding, kan deze in hoger beroep gaan bij het Gerechtshof. Het Hof bekijkt de zaak opnieuw en geeft daarna een beschikking. Is één van de echtgenoten het niet eens met de beschikking van het Hof, dan kan deze beroep in cassatie instellen bij de Hoge Raad der Nederlanden. De Hoge Raad bekijkt de zaak niet opnieuw. De Raad gaat alleen na of het recht goed is toegepast.
[bewerk] Voorlopige voorziening
Een scheidingsprocedure kan veel tijd kosten als de echtgenoten het niet eens zijn over de dingen die geregeld moeten worden, zoals het gezag over de kinderen of de alimentatie. Het kan dan wenselijk zijn een voorlopige voorziening te laten treffen. Dit is een voorlopige beslissing van de rechter over de zaken waarover men het niet eens kan worden. Zo'n beslissing geldt alleen tijdens de procedure. Tegen deze beslissing kunnen de partners niet in hoger beroep gaan.
Eén van de echtgenoten kan een voorlopige voorziening via de advocaat aanvragen. Men kan dit tijdens de scheidingsprocedure doen of vóórdat de scheidingsprocedure is gestart.
[bewerk] Convenant
Als de echtgenoten het eens zijn over de scheiding en de gevolgen, kunnen zij afspraken vastleggen in een convenant. De scheidingsprocedure kan in dit geval sneller verlopen. Als men het eens is over de scheiding en de gevolgen, moet via de advocaat een gemeenschappelijk verzoek tot echtscheiding ingediend te worden bij de rechtbank. De echtgenoten zijn dan binnen drie maanden gescheiden.
[bewerk] Scheiding definitief
Nadat de beschikking is gegeven, kan binnen drie maanden hoger beroep worden ingesteld. Het huwelijk is definitief ontbonden als de beschikking is ingeschreven in de registers van de burgerlijke stand. Voor de inschrijving moeten de scheidende echtgenoten een verzoek indienen bij de ambtenaar van de burgerlijke stand. Dit regelt de advocaat. Als zes maanden na die periode waarin hoger beroep openstaat, het verzoek om inschrijving van de beschikking nog niet is ingediend, vervalt de geldigheid van de beschikking.
[bewerk] Voorgestelde wetswijziging
In januari 2005 presenteerde het ministerie van justitie het wetsvoorstel "Ouderschap en scheiding", dat het volgende inhoudt:
- Ouders die gaan scheiden worden verplicht een ouderschapsplan op te stellen.
- De toepassing van mediation wordt gestimuleerd.
- Een flitsscheiding wordt onmogelijk gemaakt. Ingevoerd in 2006.
[bewerk] Echtscheiding voor 1971
Voor de herziening van het Burgerlijk Wetboek in 1971 was het in Nederland moeilijk om tot echtscheiding te komen. Er waren vier in de wet omschreven gronden: overspel, curatele op grond van verkwisting, veroordeling tot gevangenisstraf wegens misdrijf van vier jaar of meer, en: mishandeling. Als een van deze gronden niet aanwezig was, kon het niet. Nu waren er natuurlijk vaak genoeg mensen die gewoon niet met elkaar konden opschieten en uiteen wilden gaan, maar waarbij geen van bovengenoemde gronden van toepassing was. Dan moest er een grond worden gecreëerd en omdat de andere drie nogal problematisch zouden worden, koos men dan voor het overspel. De een beschuldigde de ander dan van overspel (soms moest er een derde (vrouw of man) in betrokken worden waarmee men zogenaamd een buitenechtelijke relatie had) en stelde dat voor de rechter. Die wist ook wel dat het namaak was, maar dan was er een formele grond om de eis toe te wijzen (dit stond bekend als "de grote leugen"). Bovendien moest de rechter ook nog proberen om tot verzoening te komen.
In 1971 is dit alles vervangen door de ene grond "duurzame ontwrichting" en de regel dat, als een van beiden dat stelt, dit wordt aangenomen, tenzij de ander het bestrijdt. Als die geen verweer voert of ze stellen het allebei, zal de rechter zonder meer de echtscheiding uitspreken.
[bewerk] Regelingen in België
[bewerk] Soorten echtscheiding
Er zijn drie soorten echtscheiding met elk een verschillende procedure:
- Echtscheiding door onderlinge toestemming
- Echtscheiding op grond van feiten
- Echtscheiding op grond van feitelijke scheiding
Deze vormen worden hieronder verder besproken.
[bewerk] Echtscheiding door onderlinge toestemming
Wanneer de echtgenoten alletwee wensen te scheiden en in staat zijn om tot een overeenkomst te komen kunnen zij in een gezamenlijk verzoek de echtscheiding aanvragen.
[bewerk] Voorwaarden
Beide echtgenoten moeten minstens 2 jaar gehuwd zijn en beide minstens 20 jaar oud zijn. Zij moeten voorafgaand aan het verzoek tot echtscheiding een overeenkomst maken over de verdeling van hun goederen, hun schulden, de erfrechten, de levensverzekeringen, de gezinswoning, en vooral ook over de kinderen (verblijfsregeling, omgangsregeling, alimentatie).
[bewerk] Hoe?
Het opmaken van de echtscheidingsovereenkomst doe je ofwel zelf, ofwel via een advocaat, een notaris of echtscheidingsbemiddelaar. Eens een overeenkomst gemaakt, dien je een verzoekschrift in bij de rechtbank van eerste aanleg van jouw keuze.
[bewerk] Procedure
Na de neerlegging van het verzoekschrift worden beide echtgenoten uitgenodigd om samen voor de rechter te verschijnen (binnen de maand). Op deze zitting wordt gevraagd aan beiden afzonderlijk of zij akkoord zijn met de overeenkomst en of zij nog steeds willen scheiden. Drie maand later worden de echtgenoten nogmaals dezelfde vragen gesteld in een tweede verschijning. Als zij nog steeds akkoord zijn, wordt de echtscheiding uitgesproken. Het Openbaar Ministerie kan dan nog in beroep gaan binnen de maand. Is dit niet het geval, dan duurt het nog een achttal weken na het verstrijken van de beroepstermijn vooraleer de identiteitskaarten worden gewijzigd en de echtscheiding wordt overgeschreven in de registers van de burgerlijke stand. Vanaf dat ogenblik kan je indien gewenst opnieuw huwen.
[bewerk] Echtscheiding op grond van feiten
Dit wordt ook wel een "vechtscheiding" genoemd. Wanneer door bepaalde feiten één of beide echtgenoten hun huwelijksplichten miskennen of elkaar grof beledigen, vragen zij apart de echtscheiding aan. Een typisch voorbeeld is de echtscheiding op grond van overspel.
[bewerk] Voorwaarden
Er zijn geen voorwaarden wat betreft de leeftijd van de echtgenoten of de huwelijksduur. Men moet wel het bewijs kunnen leveren van de aangevoerde feiten.
[bewerk] Hoe?
Het opmaken van het eenzijdig verzoek moet gebeuren via een advocaat, door middel van een dagvaarding bij de bevoegde rechtbank van eerste aanleg.
[bewerk] Procedure
De echtscheidingsprocedure verloopt meestal voor twee verschillende rechters. Enerzijds worden de redenen tot echtscheiding beoordeeld door de bevoegde rechtbank van eerste aanleg, anderzijds worden de voorlopige maatregelen met betrekking tot de kinderen, de alimentatie, de schulden, de voorlopige verblijfsregeling beoordeeld door de kortgedingrechter. Het gebeurt frequent dat moet worden overgegaan tot een verhoor van getuigen.
Indien de echtscheiding wordt toegestaan is het nodig deze beslissing te betekenen bij gerechtsdeurwaarder, om de beroepstermijn van een maand te doen ingaan.
Beslissingen van deze rechters zijn vatbaar voor hoger beroep bij het Hof van Beroep. Is er geen beroep aangetekend, dan duurt het nog een achttal weken na het verstrijken van de beroepstermijn vooraleer de identiteitskaarten worden gewijzigd en de echtscheiding wordt overgeschreven in de registers van de burgerlijke stand. Vanaf dat ogenblik kan je indien gewenst opnieuw huwen.
[bewerk] Echtscheiding op grond van feitelijke scheiding
Wanneer het koppel al meer dan twee jaar effectief en ononderbroken uiteen is, kan een éénzijdig verzoek tot echtscheiding worden ingediend
[bewerk] Voorwaarden
Er zijn géén leeftijdsbeperkingen. Een bewijs van twee jaar ononderbroken apart wonen is vereist. Het huwelijk zal dus noodzakelijkerwijze meer dan twee jaar hebben geduurd.
[bewerk] Hoe?
Het opmaken van het eenzijdig verzoek moet gebeuren via een advocaat, door middel van een dagvaarding bij de bevoegde rechtbank van eerste aanleg .
[bewerk] Procedure
De echtscheidingsprocedure verloopt meestal voor twee verschillende rechters. Enerzijds worden de correctheid van de werkelijke en ononderbroken scheiding beoordeeld door de bevoegde rechtbank van eerste aanleg, anderzijds worden de voorlopige maatregelen met betrekking tot de kinderen, de alimentatie, de schulden, de voorlopige verblijfsregeling beoordeeld door de kortgedingrechter.
Indien de echtscheiding wordt toegestaan is het nodig deze beslissing te betekenen bij gerechtsdeurwaarder, om de beroepstermijn van een maand te doen ingaan.
Beslissingen van deze rechters zijn vatbaar voor hoger beroep bij het Hof van Beroep. Is er geen beroep aangetekend, dan duurt het nog een achttal weken na het verstrijken van de beroepstermijn vooraleer de identiteitskaarten worden gewijzigd en de echtscheiding wordt overgeschreven in de registers van de burgerlijke stand. Vanaf dat ogenblik kan je indien gewenst opnieuw huwen.
[bewerk] Scheiding gevolgen
Een echtscheiding (of een andere verbroken vaste relatie) heeft gevolgen voor de betrokkenen. Vooral de ex-echtgenoten en eventuele kinderen ervaren deze gevolgen. Er kunnen financiële gevolgen zijn, bijvoorbeeld kan het inkomen verminderen, doordat één van beide partijen alimentatie aan de andere partij moet betalen, of ten behoeve van de kinderen. Ook zijn er gevolgen op het pensioen. De scheiding zal ook voor tenminste één van de partijen een verhuizing betekenen. Soms moet de gemeenschappelijke woning worden verlaten en moeten beide ex-echtgenoten verhuizen.
Naast financiële gevolgen zijn er emotionele en psychologische gevolgen. Deze kunnen zich over vele jaren uitstrekken, afhankelijk van de duur van het huwelijk. Globaal wordt wel gesteld dat de emotionele verwerking in een optimale situatie net zoveel maanden duurt als de duur van het huwelijk in jaren. Als de conflicten tussen de ex-echtgenoten echter blijven voortdurende na de echtscheiding worden dit soort gevolgen verergerd, en duurt de verwerking van de echtscheiding ook veel langer.
Volgens sommigen zijn de gevolgen verbonden aan het het verschijnsel echtscheiding op zich. Anderen benadrukken de effecten van de wetgeving en ander maatschappelijke condities die een goede regeling dikwijls zouden frustreren. Op 4 september 2006 verscheen de bilocatiewet. Het betreft een wet tot het bevoorrechten van een gelijkmatig verdeelde huisvesting van het kind van wie de ouders gescheiden zijn en tot regeling van de gedwongen tenuitvoerlegging inzake huisvesting van het kind.
De gevolgen voor de betrokken kinderen hangen af van de leeftijd van de kinderen, maar vooral hoe de gescheiden ouders hun ouderschap vormgeven. Door een gedeeld ouderschap met goede afspraken en weinig conflicten kunnen de gevolgen voor kinderen worden beperkt. Gemiddeld blijkt echter dat kinderen van gescheiden ouders onder slechtere condities leven. Kinderen die vervreemd raken van een van de ouders (dit zijn in 2005 ongeveer 30-40% van de kinderen rond 1 a 2 jaar na relatiebreuk) kunnen onder andere lijden aan het ouderverstotingssyndroom.
[bewerk] Externe links
- Echtscheidingswijzer voor de vrouw
- Informatie over echtscheiding in België + mogelijkheid tot rechtstreekse opmaak via internet van je documenten dienstig voor echtscheiding door onderlinge toestemming
| Bron(nen): |
|
 |
|
Vriendschap | Verliefdheid | Verkering | Concubinaat | Verloving | Huwelijk | Weduwe / Weduwnaar |
