Earth, Wind and Fire
Earth, Wind and Fire (EWF) behoorde tot de populairste groepen van de zeventiger jaren. De Amerikaanse band werd in 1969 in Chicago opgericht door Maurice White, die reeds zijn sporen had verdiend als sessiedrummer voor het Chess-label.
Aanvankelijk heette de groep nog Salty Peppers. Na het eerste album moesten de meeste muzikanten het veld ruimen. Alleen de broers Maurice en Verdine White (basgitarist) bleven over. De nieuwkomers waren: Philip Bailey, Larry Dunn, Jessica Cleaves, Roland Baustista en Roland Laws. Het tweede album Head to the Sky haalde de vijftiende plaats in Amerika. In 1975 was de soundtrack That's the Way of the World een groot succes. Earth, Wind and Fire speelde soulmuziek, waarbij percussie, bas en zangpartijen een voorname rol speelden.
Inhoud |
[bewerk] Hoogtijdagen
In hun hoogtijdagen bestond Earth, Wind and Fire uit maar liefst dertien bandleden: Maurice White (zang, percussie en drums), Verdine White (basgitaar), Fred White (drums), Philip Bailey (zang, percussie), Al McKay (gitaar), Johnny Graham (gitaar), Larry Dunn (keyboard), Ralph Johnson (zang, percussie en drums), Andrew Woolfolk (saxofoon), Donald Myrick (saxofoon), Louis Satterfield (trombone), Michael Harris (trompet), Rahmlee Michael Davis (trompet). Maurice White had een charismatische uitstraling en een prachtige tenorstem. De prachtige falsettostem van Philip Bailey heeft mede het geluid van de band bepaald. Verdine White is wellicht de meest dynamische bassist uit de funkgeschiedenis. De blazers stonden wereldwijd bekend als The Phenix Horns en zijn in de jaren tachtig gaan toeren met Phil Collins. Inmiddels zijn twee groepsleden overleden: Donald Myrick (1993) en Louis Satterfield (2004).
Verder werd het geluid van Earth Wind & Fire sterk bepaald door de kalimba, een Afrikaanse duimpiano die op vele hits te horen is. Maurice White noemde zelfs zijn productiemaatschappij naar dit instrument.
[bewerk] Albumcovers
Aan de covers van de LP's werd altijd extra aandacht besteed. Vanaf de Spirit-LP uit 1976 gebruikte de band Egyptische symbolen en piramiden om haar imago te versterken. Deze symbolen waren deels ook terug te vinden in de kleding van de bandleden en de aankleding van hun podia voor liveconcerten. Tijdens de All'n all tour van 1979 verdwenen de bandleden in een piramide die later uiteen zou klappen.
Aan de aankleding van de optredens werd veel aandacht geschonken. De effecten voor de tournee in 1978 werden ontwikkeld door de goochelaar Doug Henning. In het zelfde jaar werkte Earth, Wind and Fire ook mee aan de productie van Robert Stigwood's "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band".
[bewerk] Werk met anderen
Vanaf 1975 werkte Maurice White ook als tekstschrijver en producer voor anderen. Hij produceerde onder meer voor The Emotions (The Best of My love), Deniece Williams (Free), Neil Diamond en Barbara Streisand. Ondertussen was Earth, Wind and Fire aan beide zijden van de oceaan succesvol. Hun meest succesvolle album was All 'n All met hits als Fantasy, Jupiter en Serpentine Fire. Daarna volgden successen met het album I Am (Boogie Wonderland, After the Love Has Gone), Raise (Let's groove) en Powerlight uit 1983. In datzelfde jaar besloot Maurice White om het geluid van de band drastisch te veranderen. Op het album Electric Universe waren de kenmerkende blazers (Phoenix horns) verdwenen en klonk de band meer rocky dan funky. Het album flopte en Maurice White besloot de band tijdelijk te ontbinden. In de periode tussen 1983 en 1987 waren de leden actief met soloprojecten. Maurice White bracht in 1985 zijn eerste en tot dusver enige soloalbum uit. Philip Bailey scoorde een wereldhit met Easy Lover (samen met Phil Collins). In 1987 kwamen de leden weer bijeen in een kleinere setting. Het album Touch the World was een bescheiden succes met hits als System of Survival en Thinking of You. De daarna geproduceerde albums waren minder succesvol (Heritage, Millennium, In the Name of Love, The Promise).
Aan het begin van de jaren negentig werd bij bandleider Maurice White een lichte vorm van de ziekte van Parkinson geconstateerd. Mede hierdoor toert hij niet langer met de band. White heeft zijn eigen studio in Santa Monica Los Angeles waar hij teksten schrijft en muziek produceert voor EWF en andere artiesten. Op 19 september 2005 is het nieuwe album Illumination werelwijd uitgebracht op het Sanctuary label. Dit album kent vele gastartiesten zoals Jimmy Jam en Terry Lewis, Raphael Saadiq, Brian McKnight, Floetry, Black Eyed Peas en Musiq Soulchild. Het album is tot nu toe goed ontvangen door zowel de longtime-fans als door de muziekcritici. Het album heeft een goede balans tussen oud en nieuw. Hiermee zal de muziek niet alleen de bestaande fans aanspreken maar Earth, Wind & Fire ook onder de aandacht brengen bij de huidige generaties. De Mighty Elements zijn nog steeds springlevend en weer helemaal "in".
[bewerk] Tegenwoordig
Philip Bailey, Verdine White en Ralph Johnsen zijn de enige originele bandleden die nu nog toeren. Zij worden aangevuld met sessiemuzikanten om het geheel compleet te maken. Ook Philips vrouw (Kristel Bailey), die ooit achtergrondzangers was bij de Isleybrothers toert met de band mee. Ex-guitarist Al MacKay toert eveneens rond onder de naam de Earth, Wind & Fire Experience featuring the Al McKay Allstars. In deze band speelt ook ex-trompettist Michael Harris mee. De band van Al McKay speelt vooral het jaren zeventig werk van EWF toen Al zelf nog teksten schreef voor de band (o.a Sing a Song, September). Een andere ex-guitarist Sheldon Reynolds heeft onder de naam Devoted Spirits een tribute album uitgebracht met songs van Earth Wind and Fire. Op dit album spelen ook Larry Dunn mee en Morris Pleasure (twee ex-keyboardspelers van de groep).
In de afgelopen jaren is Earth, Wind & Fire gewaardeerd met tal van awards en prijzen voor hun oeuvre van de afgelopen dertig jaar: De Rock Walk of Fame, Bet Livetime Achievement Award, de ASCAP Rhythm and Soul Heritage Award, de Rock and Roll Hall of Fame, the Hollywood Walk of Fame, naast de vele (double) platinum albums, gouden platen en de zes Grammy Awards die de groep heeft mogen ontvangen.
In de zomer van 2005 toert Earth, Wind and Fire met rockgroep Chicago door de Verenigde Saten van Amerika. Begin 2006 deed de band een korte Japanse tournee en in mei/juni lijkt Europa de Mighty Elements te kunnen opwachten. Een aantal Nederlandse fans heeft zich begin 2006 georganiseerd om meer media-aandacht te genereren voor het laatste album "Illumination". Omgedoopt tot "Illumination Task Force" zijn ze actief promotie gaan voeren. Lonneke Burkhard, Anja Bennett, José Freichmann, Rob Bemelen en Gerard Reijgersberg hebben een paar succesjes behaald met radio-interviews. Het lijkt er nu op dat Sony het album opnieuw gaat uitbrengen maar dan met een veel uitgebreidere mediacampagne.
[bewerk] Discografie
- Earth, Wind & Fire (1971, Warners)
- The Need Of Love (1972, Warners)
- Last Days And Time (1972, Columbia)
- Head To The Sky (1973, Columbia)
- Open Our Eyes (1974, Columbia)
- That's The Way Of The World (1975, Columbia)
- Gratitude (1975, Columbia)
- Spirit (1976, Columbia)
- All 'N All (1977, Columbia)
- I Am (1979, ARC)
- Faces (1980, ARC)
- Raise! (1981, ARC)
- Powerlight (1983, Columbia)
- Electric Universe (1983, Columbia)
- Touch The World (1987, Columbia)
- Heritage (1990, Columbia)
- Millennium (1993)
- In The Name Of Love (1997, Eagle)
- The Promise (2003, Kalimba Records)
- Illumination (2005, Sanctuary Records)