Dirk Coster (schrijver)
Dirk Coster (Delft, 7 juli 1887 - Delft, 8 oktober 1956) was een Nederlands essayist, criticus en toneelschrijver.
Toen Coster zestien jaar was, schreef hij al voor De Groene Amsterdammer. Naar aanleiding van zijn boek Werk en wezen der kritiek ontstond er in 1912 een felle polemiek tussen Coster en Willem Kloos. Zijn werk is vaak geroemd, maar door anderen ook verguisd. Zo schreef E. du Perron het zeer kritische Uren met Dirk Coster. Na de Tweede Wereldoorlog was zijn rol op het literaire toneel uitgespeeld. In 1954 kreeg hij een eredoctoraat van de Universiteit van Amsterdam.
[bewerk] Prijzen
- 1926 - C.W. van der Hoogt-prijs voor Verzameld Proza
- 1953 - Marianne Philips-prijs voor zijn gehele oeuvre
[bewerk] Bibliografie
- 1912 - Werk en wezen der kritiek
- 1919 - Marginalia
- 1920 - De ontwikkeling der moderne Nederl. lit. in de nieuwe Europeesche geest in kunst en letteren
- 1920 - Dostojevski, een essay
- 1924 - Nieuwe geluiden
- 1925 - Verzameld proza I
- 1927 - Verzameld proza II
- 1927 - De Nederlandsche poëzie in honderd verzen
- 1931 - Schetsboek
- 1931 - Waarheen gaan wij?
- 1935 - Het kind in de poëzie
- 1939 - Het tweede boek der Marginalia
- 1942 - Mensen, tijden, boeken
- 1948 - Het leven en sterven van Willem van Oranje
- 1961 - 1970 - Verzamelde werken (twaalf delen)
