Digraaf
Een digraaf is een opeenvolging van twee lettertekens die samen één spraakklank weergeven.
In het Nederlands zijn ch en ng voorbeelden van digrafen die één medeklinker weergeven, terwijl de combinaties ie en oe één klinker representeren.
Talen nemen voor bepaalde klanken hun toevlucht tot digrafen en/of diakritische tekens, omdat ze meestal een alfabet gebruiken dat oorspronkelijk voor taal bedoeld was die de betreffende klanken niet heeft (in het geval van het Nederlands het Latijn). Ook kan een digraaf een relict zijn uit een tijd dat er nog sprake was van twee spraakklanken (zoals de Latijnse ae).
Digrafen (en ook trigrafen) worden ook veelvuldig gebruikt bij de transliteratie van andere schriften: de ш uit het cyrillische alfabet wordt in de (niet-wetenschappelijke) Nederlandse transliteratie weergegeven met de digraaf sj en de ч met de trigraaf tsj.
