Diepvriezer
Een diepvriezer, ook wel diepvries of vriezer genoemd, is een apparaat dat op een temperatuur onder nul kan worden gebracht en gehouden. Een diepvriezer wordt in keukens vaak onder de koelkast gemonteerd, en is kleiner. Sommige koelkasten hebben een ingebouwd vriesvak. Er zijn ook diepvrieskisten, die meestal meer dm3 inhoud hebben dan in- of onderbouwkasten (300-400 dm3 is geen uitzondering) en met een klep aan de bovenkant afgesloten worden.
[bewerk] Werking
De koelkast doet in Nederland in de eerste helft van de 20e eeuw zijn intrede. Met de ontwikkeling van moderne koeltechnieken en de verspreiding van elektriciteit konden koelkasten hun eigen koelsysteem krijgen en op het lichtnet worden aangesloten.
De koelende werking ontleent de diepvriezer meestal aan de verdamping van een vloeistof, waarbij energie in de vorm van warmte aan de omgeving (product) wordt onttrokken. De damp wordt in een compressor weer samengeperst en daarna weer vloeibaar gemaakt(condenseert) onder het vrijkomen van warmte die aan de achterkant van de koelkast via een buizenstelsel in de vorm van een rooster (de condensor) wordt afgegeven. Aanvankelijk werd als koudemiddel ammoniak,zwaveldioxide of methyl chloride gebruikt, later veelal chloorfluorkoolstofverbindingen (CFK's) zoals Freon R-12. Toen men zich bewust werd van de schadelijke werking hiervan op o.a. de ozonlaag is er gezocht naar alternatieven. Tegenwoordig wordt daarom vaak gebruikgemaakt van andere koudemiddelen, de HFK's(waterstoffluorkoolstofverbindingen) zoals b.v.Suva R-134a of vluchtige koolwaterstoffen zoals propaan.De nu nog alom gebruikte term "freon" voor koudemiddelen is sinds de invoering van de HFK's niet meer bruikbaar.
[bewerk] Gebruik
Een diepvriezer is bedoeld om etenswaren en andere substanties lange tijd te kunnen bewaren, zonder bederf en noemenswaardig vitamineverlies. Afhankelijk van het soort levensmiddelen dat ingevroren is, zal de smaak en consistentie na ontdooien en bereiden enigszins veranderd kunnen zijn.
Voor het tijdperk van de diepvries was men voor het conserveren van voedingsmiddelen aangewezen op andere technieken, zoals wecken, drogen, pekelen en konfijten. Bij deze technieken werd de groei van bacteriën etcetera geremd door respectievelijk het verhitten en vacuum maken, het onttrekken van vocht of het toevoegen van veel zout of suiker. Dit had natuurlijk een nadelige invloed op de smaak, wat bij de koelkast niet meer het geval is.
