Dieptrekken
Dieptrekken van staal is een vervormingsmethode waarbij staalplaat onder (hydro)mechanische druk wordt omgezet in een 3D-schaal.
Veel gebruikte materialen zijn:
Bij conventioneel dieptrekken wordt eerst het uitgangsmateriaal, de rondel of platine, op de blikhouder geplaatst. Vervolgens gaat de pers naar beneden, hierdoor wordt de platine tussen de trekrand en de blikhouder ingeklemd. De trekrand gaat nog verder naar beneden , hierdoor wordt de platine over de nippel getrokken.
Het uiteindelijke product is gevormd, enkele voorbeelden:
- blikje
- Tubes voor tandpasta, lijm,...
[bewerk] Enkele begrippen
- Anisotropie: het materiaal heeft niet in elke richting dezelfde vervormingseigenschappen.
- Versteviging: hoeveel het materiaal plaatselijk sterker wordt wanneer de spanning boven de vloeigrens uitkomt.
- Remribben: een te trage instroom kan leiden tot materiaalbreuk; te veel instroom kan leiden tot rimpelvorming in het eindproduct. Om de materiaalvloei op bepaalde plaatsen af te remmen en op andere plaatsen ongeremd te laten, worden rond de matrijs ribben geplaatst.
- De matrijs: hierin komt de vorming van het product tot stand. De matrijs heeft een grote invloed op het dieptrekproces. De matrijs kan afhankelijk van de vormgeving van een onderdeel afbrokkelen of scheuren.
Het oppervlak van de matrijs is erg belangrijk. Het matrijs- en plaatmateriaal moeten kunnen samengaan, om te voorkomen dat het plaatmateriaal bij het dieptrekken aanlast aan de matrijs. Vroegtijdige slijtage van de matrijs kan voorkomen worden door het aanbrengen van de juiste slijtvaste laag.
