De Nationale Assemblée
| Politiek - Portaal:Suriname |
| Suriname |
 |
| Politiek in Suriname |
| Bestuurlijke indeling |
| Regering van Suriname |
| President: Ronald Venetiaan |
| Vice-President: Ramdien Sardjoe |
| De Nationale Assemblée |
| Politieke partijen: |
| NF |
| A Combinatie |
| DA 91 |
| NDP |
| VVV |
| A1 Combinatie |
| Verkiezingen |
De Nationale Assemblée (DNA) is het parlement van Suriname. Het is een éénkamerparlement. De assemblee zetelt aan het Onafhankelijkheidsplein in Paramaribo, nadat op 1 augustus 1996 een brand het oude gebouw van de volksvertegenwoordiging geheel verwoestte.
De 51 leden van deze volksvertegenwoordiging worden elke vijf jaar gekozen in algemene, vrije en geheime verkiezingen door de bevolking van Suriname. De meest recent verkiezingen voor De Nationale Assemblee vonden plaats op 25 mei 2005. De huidige (2005) voorzitter van de assemblee is Paul Somohardjo.
Naast de Nationale Assemblée kent Suriname ook de Verenigde Volksvergadering, waarin De Nationale Assemblée, de districtsraden en de ressortraden samenkomen als tweederde van de assemblee dit wenst en in een aantal bijzondere gevallen.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
De eerste volksvertegenwoordiging in Suriname werd gevormd door de Koloniale Staten, vanaf 1866. In 1936 werd de naam gewijzigd in de Staten van Suriname. Toen Suriname op 25 november 1975 een onafhankelijk land werd, werd de volksvertegenwoordiging Parlement van de Republiek Suriname genoemd. Bij de staatsgreep van 1980 werd dit parlement buiten werking gesteld. In 1985 werd het parlement vervangen door een benoemde Assemblée. De Nationale Assemblée in haar huidige vorm stamt uit 1987. Bij de herdemocratisering na de staatsgreep werd in dat jaar een nieuwe grondwet aangenomen waarin de Assemblée geregeld werd, en op 25 november 1987 vonden verkiezingen plaats. Hierna werden verkiezingen gehouden in 1991, 1996, 2000 en op 25 mei 2005.
[bewerk] Voorzitters sinds 1975
Emile Wijntuin was vanaf december 1973 voorzitter van de Staten van Suriname en bleef na de onafhankelijkheid de voorzitter van de opvolger van de Staten tot het parlement ontbonden werd in augustus 1980.
Na de verkiezingen van 1987 werd Jagernath Lachmon (VHP) de voorzitter, een functie die hij ook al twee keer eerder had gehad in de Staten van Suriname. Lachmon trad in 1996 af omdat hij zich niet kon vinden in de regering van Jules Wijdenbosch (NDP).
Op 10 oktober 1996 werd Marijke Djwalapersad (BVD) gekozen als voorzitter. Zij was daarmee de eerste vrouw in de Surinaamse geschiedenis die voorzitter werd van het parlement. Djwalapersad werd per 24 juli 2000 weer opgevolgd door Jagernath Lachmon die voorzitter bleef tot zijn dood in 2001. Daarna volgde zijn partijgenoot Ramdien Sardjoe hem op.
Na de verkiezingen in 2005 wilde Paul Somohardjo van de Pertjajah Luhur (partij die deeluitmaakt van Nieuw Front) graag vicepresident worden. Aangezien hij in augustus 2003 een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee maanden kreeg voor schennis van de eerbaarheid wat hem toen zijn ministerschap kostte, leek dat niet haalbaar. Binnen de coalitie werd er toen voor gekozen om Ramdien Sardjoe vicepresident te maken en Somohardjo het voorzitterschap van De Nationale Assemblée op zich te laten nemen.
Op 30 juni 2005 kwam De Nationale Assemblée voor de eerste keer sinds de verkiezingen bijeen. Daarbij werd Somohardjo met 29 stemmen tot voorzitter gekozen. Caprino Allendy (A Combinatie) werd eveneens met 29 stemmen gekozen tot vicevoorzitter gekozen.
[bewerk] Kiesstelsel
Bij de verkiezingen voor de De Nationale Assemblée wordt gebruik gemaakt van een meervoudig districtenstelsel, hetgeen betekent dat de zetels per district worden verdeeld en binnen elk district meerdere zetels te verdelen zijn. Het aantal zetels voor de kiesdistricten, die overeenkomen met de gewone districten, is in de jaren tachtig wettelijk vastgelegd op basis van een politiek compromis en sindsdien ongewijzigd gebleven. Dit compromis is weer gebaseerd op de zetelverdeling zoals deze in de jaren vijftig wettelijk is vastgelegd. Omdat deze verdeling niet wordt aangepast aan de bevolkingsverhoudingen, zijn er door bevolkingsverschuivingen in de afgelopen decennia in het ene district veel meer stemmen nodig om een zetel te behalen dan in het andere district. Zo zijn voor een zetel in het district Paramaribo, dat met de helft van de Surinaamse bevolking slechts 17 van de 51 zetels te verdelen heeft, gemiddeld tien keer zoveel stemmen nodig als voor een zetel in het district Coronie, waar 0,6% van de bevolking 2 van de 51 zetels (4%) mag verdelen.
| District | % inwoners (2004) | Aantal zetels DNA | % zetels DNA |
|---|---|---|---|
| Paramaribo | 50,0 | 17 | 33,3 |
| Wanica | 17,7 | 7 | 13,7 |
| Nickerie | 7,5 | 5 | 9,8 |
| Sipaliwini | 5,8 | 4 | 7,8 |
| Commewijne | 5,1 | 4 | 7,8 |
| Para | 3,9 | 3 | 5,9 |
| Marowijne | 3,4 | 3 | 5,9 |
| Saramacca | 3,3 | 3 | 5,9 |
| Brokopondo | 2,7 | 3 | 5,9 |
| Coronie | 0,6 | 2 | 3,9 |
| SURINAME | 100,0 | 51 | 100,0 |
[bewerk] Samenstelling
Bij de verkiezingen van 25 mei 2005, werden de 51 zetels als volgt verdeeld:
| Partij | Aantal stemmen | % stemmen | Zetels | +/- (2000) |
|---|---|---|---|---|
| Nieuw Front voor Democratie en Ontwikkeling (NF) | 86.690 | 39,4 | 23 | - 10 |
| Nationale Democratische Partij (NDP) | 48.879 | 22,2 | 15 | + 7 |
| Volksalliantie voor Vooruitgang (VVV) | 30.352 | 13,8 | 5 | + - |
| A Combinatie | 15.867 | 7,2 | 5 | + 5 |
| A1 Combinatie | 12.901 | 5,9 | 3 | - 1 |
| Unie van Progressieve Surinamers - Partij voor Democratie en Ontwikkeling door Eenheid (UPS-DOE) | 10.293 | 4,7 | 0 | |
| Nieuw Suriname (NS) | 3.460 | 1,6 | 0 | |
| Progressieve Arbeiders en Landbouwers Unie (PALU) | 1.958 | 0,9 | 0 | - 1 |
| Progressieve Politieke Partij (PPP) | 370 | 0,2 | 0 | |
| Nationale Unie (NU) | 272 | 0,1 | 0 | |
| Totaal geldige stemmen | 211.042 | 100,0 | 51 | |
| Opkomst | 220.181 | 65,9 |
Mutaties:
- Democratisch Alternatief 91 (DA 91) (1 zetel) is uit de A1 Combinatie gestapt en vormt nu een eigen fractie
De regeringscoalitie bestaat uit NF, A Combinatie en DA 91.
