Darfoer
De regio Darfoer (ook wel Darfur of Darfour), in het Arabisch دار فور wat "thuis van de Foer" betekent, is een regio in het westen van Soedan. Deze regio is sinds 1994 in drie federale staten verdeeld: Gharb-Darfoer, Janub-Darfoer en Shamal-Darfoer. Daarvoor was het een van de bestuurlijke regio's van Soedan.
Inhoud |
[bewerk] Geografie
Het Darfoergebied is ongeveer 490 000 km² groot en wordt bevolkt door zo'n 3,1 miljoen mensen. Het grenst aan Libië, Tsjaad en de Centraal-Afrikaanse Republiek. Het is grotendeels een woestijnachtige hoogvlakte met het Marrahgebergte (Jebel Marra) en een reeks vulkanische bergen met een hoogte tot 3000 meter in het midden van de regio. Het noorden bestaat grotendeels uit een zandwoestijn (Sahara), het midden is deel van de Sahel terwijl het zuiden door een bos wordt bedekt. De grootste steden zijn Al Fashir en Geneina.
[bewerk] Economie en demografie
De economie bestaat grotendeels uit marginale landbouw, waarbij granen, fruit, tabak en vee in het drogere noorden wordt geteeld. De belangrijkste etnische groepen zijn de Foer, waarnaar de regio genoemd is, een etnisch Afrikaans volk, en de Arabische Baggara. Daarnaast komen hier de Afrikaanse Massaleit en de Zaghawa voor.
Gedurende de geschiedenis zijn de relaties tussen de Afrikaanse en Arabische bewoners gespannen geweest. Het was een centrum van de slavenhandel, waarbij het een doorvoercentrum was voor slaven naar de Arabische markt. Ook zijn de economische belangen van de twee groeperingen met elkaar in strijd; de Arabieren zijn vooral nomaden terwijl de Afrikanen vaste nederzettingen hebben wat tot conflicten geleid heeft met betrekking tot water en de toegang tot weidegebied.
[bewerk] Geschiedenis
Het eerste volk waarvan bekend was dat zij de Darfoer bewoonden, waren de Daju, zij leefden hier van de eerste eeuw voor Christus tot rond het jaar 900, toen de christelijke Tungur binnenvielen en hier een koninkrijk hadden tot dit in de 13e eeuw door een mosliminvasie werd vernietigd, dit leidde tot de bekering van de bevolking tot de islam. Het werd toen tot de 17e eeuw geregeerd door het Kanem-Bornurijk, waarna het weer een onafhankelijk gebied werd.
Een lokale dynastie rond de Kayrafamilie regeerde de Darfoer als een onafhankelijk emiraat vanaf 1640. In 1874 werd de Darfoer door Egypte ingenomen en in 1874 door de Soedanese generaal Muhammad Ahmad. Het werd een semi-autonome regio onder Egyptisch-Engels bestuur in 1898 waarna de laatste sultan in 1916 in verzet kwam tegen het Britse Rijk. De sultan werd gedood en Darfoer werd bij het door de Britten bestuurde Soedan gevoegd. Het werd onderdeel van de republiek Soedan bij de onafhankelijkheid in 1956.
In 1994 werd de Darfoer opgesplitst in drie federale staten; Noord- (Shamal), Zuid- (Janub) en West-(Gharb) Darfoer. De hoofdstad van Noord-Darfoer is Al-Fashir; die van Zuid-Darfoer is Nyala en die van West-Darfoer is Al-Junaynah.
[bewerk] Ecologie
De Arabische gom wordt gewonnen van de Acacia senegal een boom waaronder de boeren hun gierst verbouwen. Doordat de woestijn steeds verder optrekt onder andere door de grote druk van het vee, is het proces van natuurlijke verjonging tot stilstand gekomen. Hierdoor wordt het zand niet meer vastgelegd, en ontstaat stuivend zand. Dit is indicatief voor de belasting waar de natuur onder dreigt te bezwijken.
[bewerk] Het conflict van 2003-2004
In 2003 kwam er een gewelddadige opstand tegen het Soedanese bewind in Khartoem. De regering bombardeert de bevolking vanuit de lucht en bewapent Arabische burgermilities die genocide plegen op de Afrikaanse bevolking.
Voor meer informatie over dit conflict zie het Conflict in Darfoer.
