Dacrydium (plant)
| Dacrydium | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| geslacht | |||||||||||||
| Dacrydium G.Forst. (1786) |
Dacrydium is een geslacht van coniferen uit de familie Podocarpaceae. Het geslacht werd voor het eerst beschreven door Solander in 1786, en omvatte vroeger veel meer soorten, die in secties A, B en C werden verdeeld. De revisies van de Laubenfels en Quinn classificeerden de vroegere sectie A als nieuw geslacht Falcatifolium, verdeelde sectie C over de nieuwe geslachten Lepidothamnus, Lagarostrobos en Halocarpus en behielden Sectie B als geslacht Dacrydium.
De natuurlijke leefomgeving van Dacrydium breidt zich uit van Nieuw-Zeeland, Nieuw-Caledonië, Fiji en de Salomonseilanden via Nieuw-Guinea, Indonesië en de Filipijnen, tot Thailand en zuidelijk China. Zestien soorten van groenblijvende tweehuizige bomen en struiken worden erkend.
[bewerk] Taxonomie
Het geslacht Dacrydium bestaat uit de volgende soorten:
- D. araucaroides
- D. balansae
- D. beccarii
- D. comosum
- D. cupressinum
- D. cornwalliana
- D. elatum
- D. ericoides
- D. gibbsiae
- D. gracilis
- D. guillauminii
- D. leptophyllum
- D. lycopodoides
- D. magnum
- D. medium
- D. nausoriensis
- D. nidulum
- D. novo-guineense
- D. pectinatum
- D. spathoides
- D. xanthandrum
