Corry Vonk
Cornelia Diederika (Corry) Vonk (Amsterdam, 28 april 1901 - Rheden, 31 januari 1988) was een Nederlands revuester en cabaretière.
Haar vader was toneelmeester in Theater Carré. Corry Vonk maakte haar debuut als twaalfjarige bij Nap de la Mar en werkte later voor onder anderen Louis Davids en Eduard Verkade. In 1933 trouwde zij met de bijna tien jaar jongere cabaretier Wim Kan.
In de jaren '30 was Vonk regelmatig te zien in Nederlandse speelfilms, zoals Bleeke Bet (1934) en Komedie om geld (1936). Hetzelfde jaar vormde Kan zijn ABC-cabaret, waar Corry Vonk aanvankelijk de grote ster van was. Voor haar schreef Wim Kan bekend geworden teksten als de monoloog Het konijn is dood.
Het cabaret-gezelschap, waarvan toen ook Cor Lemaire deel uitmaakte, vertrok in december 1939 voor een tournee naar Nederlands-Indië. Pas 2279 dagen later zouden zij weer thuiskomen; tijdens de Japanse bezetting zat Vonk in het Jappenkamp Tjimahi.
Na de oorlog hervatte het ABC-cabaret zijn werk. De rol van de ouder wordende Vonk werd steeds meer één op de achtergrond. Toch had zij nog grote successen, vooral in 1966 met het lied Met me vlaggetje, me hoedje en me toeter, dat de gevoelens van het volk vertolkte bij de verloving van Prinses Beatrix en Claus van Amsberg. Ook was zij af en toe te horen tijdens, en altijd te zien na afloop van de beroemde oudejaarsconferences van haar man.
In 1982 werd Corry Vonk getroffen door een hersenbloeding. Een jaar later stierf Wim Kan. De laatste jaren van haar leven bracht Vonk door in afzondering. Zij overleed in 1988 op 86-jarige leeftijd. Zij was een tante van radio-presentator Erik de Zwart.
