Charlotte van Pallandt
Charlotte Dorothée barones van Pallandt (Arnhem, 24 september 1898 - Noordwijk, 30 juli 1997) was een Nederlands schilder en beeldhouwster. Zij wordt algemeen beschouwd als één van de belangrijkste Nederlandse beeldhouwsters van de twintigste eeuw. Zij kan worden beschouwd als lid van de 2e generatie van de Groep van de figuratieve abstractie, De Groep.
Al in haar jeugd bleek Van Pallandt zeer begaafd. Tekenen, schilderen en piano spelen hadden haar voorkeur. Voor een vrouw lag een carrière als kunstenares echter niet voor de hand. Nadat haar huwelijk met een diplomaat, Adolph graaf van Rechteren, na vier jaar in 1923 was beëindigd, ging zij haar eigen weg. Tot 1928 was ze actief als schilder; vanaf 1929 begon ze met beeldhouwen. Hiermee zou ze zeer bekend worden.
Van Pallandt volgde onder meer een opleiding in Parijs. In 1968 vervaardigde ze het bekende beeld van Koningin Wilhelmina, dat - in brons - voor Paleis Noordeinde in Den Haag staat. Eerder al, in 1953, maakte ze een beeld van Koningin Juliana. Van Pallandt was gespecialiseerd in portretkoppen en naakten. Zij gaf les aan Koningin Beatrix, toen deze nog prinses was.
Charlotte van Pallandt was een schoonzuster van Ferdinand Francois baron de Smeth en een tante van zanger Frederik van Pallandt, bekend als de mannelijke helft van het duo Nina en Frederik.
Naar haar is de Charlotte van Pallandt-prijs genoemd.
