Casual
Casual is een van oorsprong Engelse subcultuur van het voetbal hooliganisme, welk ontstond aan het eind van de jaren '70 en overwaaide naar Nederland in de mid-jaren 80. De 'Casual scene' is een beetje een ander beeld dan dat mensen over het algemeen van hooligans hebben.
[bewerk] Ontstaan en de jaren '80
De subcultuur 'Casual' begon te ontstaan toen Engelse voetbalclubs steeds meer Europese tripjes maakten, uiteraard gevolgd door hun supporters. Het gaat dan over het algemeen over clubs als Nottingham Forest, Millwall FC, West Ham United, Liverpool en Everton. De supporters kwamen terug in Engeland met dure Italiaanse of Franse designerkleding, soms gestolen uit winkels na ongeregeldheden die de supporters vaak meebrachten naar het buitenland. Aanvankelijk gingen veel supporters die waren aangesloten bij een zogeheten 'voetbal-firm' designerkleding en de duurdere sport merken dragen, met in het achterhoofd dat het op deze manier een stuk makkelijker was om de politie te omzeilen en er geinfiltreerd kon worden in rivaliserende groepen, omdat de clubkleuren niet meer gedragen werden. Rond die tijd was de politie vooral op zoek naar skinheads die in bomberjacks en Doc Martens kisten liepen, en besteedde geen aandacht aan supporters die in dure merkkleding rond liepen. Langzamerhand begon de stroming vormen aan te nemen van een echte subcultuur, met steeds veranderende mode's en trends, en zou een veel invloed uitoefenen op de (ook huidige) jeugdcultuur. De Casual subcultuur bereikte het hoogtepunt eind jaren '80, en met de komst van Acid House, Rave en Madchester 'scenes' zei men dat het gewelddadige karakter in de 'Casual scene' uitgestorven was.
[bewerk] De jaren '90 tot nu
Tijdens de jaren '90 beleefde de subcultuur een grootse herleving, maar het plaatje eromheen was wel iets veranderd. Vele fans adopteerden de Casual 'look' als een soort van uniform, om zichzelf te onderscheiden van de "gewone" fans. Merken als Stone Island, Burberry en Aquascutum waren bij zowat elke voetbalclub te zien, net als de wat oudere favorieten als Lacoste en Paul and Shark.
Met het begin van de nieuwe eeuw begonnen veel casuals zich te distancieren van wat werd gezien als het nieuwe 'casual uniform', en begonnen kleding te dragen die hen onderscheidden van de "gewone" supporters en van hen die de eerdergenoemde merken droegen, omdat de politie, net als met de skinhead periode in de jaren '70, de casuals er zo uit konden pikken simpelweg door het herkennen van de bepaalde merken. Stone Island werd nog wel gedragen, maar veel casuals haalde het verwijderbare merk van de mouw af, zodat ze minder herkenbaar waren. Maar omdat de twee knoopjes waar het logo normaal aan vast zou zitten er nog op zaten, konden degene die 'In the know' (I.T.K) waren het merk nog steeds herkennen. Sommige politie-eenheden dachten dat er verband was tussen het kompas in het logo en het door de Nazi's geadopteerde Keltische kruis. Dit was een reden dat op den duur ook andere merken populariteit begonnen te krjgen onder de Casuals. CP Company (van dezelfde maker van Stone Island), Evisu, Prada, Fake London Genius, Nudie Jeans, Boxfresh, Guru, One True Saxon, Maharishi, Etienne Ozeki, Mandarina Duck, 6876 en Dupe behoorden tot deze merken.
De Casual mode heeft recent ook onder de jeugd aan populariteit gewonnen, omdat Britse pop-groepen als 'The Streets', 'Audiobulleys' en 'the Mitchell Brothers' zich in hun clips kleden conform het Casual uniform. Het onderwerp werd onder het volk gebracht met de komst van films als The Football Factory, Green Street Hooligans en I.D..
