Carl Heinrich Graun
Carl Heinrich Graun werd geboren in 1701 te Wahrenbrück aan de Elbe. Hij was de zoon van een belastingambtenaar. De violist Johann Gottlieb was zijn oudere broer. Samen met Johann Adolf Hasse maakte Graun de opera in Duitsland populair.
Carl Heinrich Graun studeerde aan de Kreuzschule te Dresden zang, orgel en compositie. Toen zijn stem gemuteerd was, bleek hij over een aangenaam klinkend tenorgeluid te bezitten. Graun maakte in 1719 deel uit van de cast tijdens de uitvoering van Teofane. Die opera was gecomponeerd door Antonio Lotti ter gelegenheid van het huwelijk van de kroonprins van Saksen, de latere August III van Polen. Op 18-jarige leeftijd had Graun al een aantal kerkelijke composities geschreven.
Graun kwam in 1724 als operazanger te Brunswijk en werd er al spoedig aangesteld als onderkapelmeester en componist. In Brunswijk leerde hij in 1733 Frederik de Grote kennen, die hem, toen de hertog van Brunswijk stierf, in 1735 aan zijn slot te Rheinsberg verbond. Bij zijn aantreden in 1740 benoemde Frederik de Grote hem tot kapelmeester van de nieuw te bouwen opera in Berlijn, tegenwoordig Unter den Linden. Graun werd naar Italië gezonden om zangers te engageren.
De eerste uitvoering van Cleopatra & Cesare liet nogal op zich wachten en Frederik de Grote werd ongeduldig. De zangers werden naar huis gestuurd en de eerste uitvoering vond onder provisorische omstandigheden plaats. De fluitspelende Frederik hield van hoge stemmen en strenge hiërarchie, zowel op het podium als in de zaal. Frederik de Grote leverde later het libretto voor de opera Montezuma van Graun.
Tot aan zijn dood heeft Graun in Berlijn gewoond en gewerkt. Graun schreef voor Brunswijk zes en voor Berlijn 26 opera's. Zijn oratorium der Tod Jesu, wordt nog steeds op Goede Vrijdag in Berlijn uitgevoerd.
[bewerk] bron
- Oosthoek's Encyclopaedie (1917)
