Campanula barbata
| Campanula barbata | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
|
||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Campanula barbata |
De Campanula barbata, in het Nederlands meestal baardig klokje of behaard klokje genoemd, is een plant in het geslacht Klokje (Campanula) in de Klokjesfamilie.
De plant komt in de Alpen voor, hiernaast is een geïsoleerde standplaats in Noorwegen, hiertussen komt de plant vrijwel niet voor. De standplaats in Zuid-Noorwegen is vermoedelijk een relict uit de ijstijd. Ook in de Karpaten komt ze voor.
De plant wordt in Duitsland "Bärtige Glockenblume" genoemd, in Oostenrijk kent de plant een aantal volksnamen als Kuhglocke, Himmelsglöckle en Muttergottesglöckle.
Inhoud |
[bewerk] Kenmerken
Dit kruid wordt 10 tot 40 cm hoog. De bloemen zijn hemelsblauw,maar ook wit en violet kunnen voorkomen. De bloemen staan in een eenzijdige tros aan de stijf rechtopstaande stengel. De kelk is ruig behaard. De klokvormige bloem wordt ongeveer 3 cm lang. De bloem kroon is aan de binnenzijde behaard. De bloeitijd loopt van juni tot augustus.
[bewerk] Ecologische aspecten
De 0,5 cm lange haren aan de binnenzijde van de bloemkroon zijn waarschijnlijk een verddiging tegen kruipende honingrovende insecten als mieren en oorwurmen.
De bloem wordt als schuilplaats door enkele insecten gebruikt, het temperatuursverschil tussen binnen en buiten het klokje kan enkele graden bedragen.
Ze is een van de vele waardplanten voor de bladmineerder Amauromyza gyrans.
[bewerk] Verspreiding
De plant is te vinden op (alpen)weiden en lichte bossen. Ze is karakteristiek voor het zogenaamde Nardion, voedselarme alpenweiden. Ze is een kalkmijdende soort, en groeit op niet al te dikke humuslagen op hoogten van 1000 tot 2700 meter.
[bewerk] Literatuur
- Xaver Finkenzeller: Alpenblumen, München 2003, ISBN 3-576-11482-3
- Manfred A. Fischer: Exkursionsflora von Österreich, Stuttgart 1994, ISBN 3-8001-3461-6
 |
