Calatravabruggen
Coördinaten:
52° 17' 26" NB 4° 40' 17" OL (Luit)
De Spaanse architect Santiago Calatrava kreeg in 1999 de opdracht om drie bruggen te ontwerpen over de Hoofdvaart in de Nederlandse gemeente Haarlemmermeer. Calatrava ontwierp drie markante, witte tuibruggen, elk met een hellende stalen pyloon die zowel een esthetische als een constructieve functie hebben - typerend voor het werk van de Spanjaard.
De bruggen kregen vanwege de op snaren gelijkende tuien de namen Harp, Citer en Luit. Voor die namen werd gekozen na een door de gemeente uitgeschreven prijsvraag.
Van noord naar zuid:
- Luit: voert de Maria Tesselschadelaan over de Hoofdvaart in Hoofddorp. De brug dient tevens als rotonde. Lengte pyloon: 48 m.
- Citer: eigenlijk twee bruggen. Een fietsbrug parallel aan de Hoofdvaart over de Nieuwe Bennebroekerweg, en een autobrug over de Hoofdvaart. Lengte pyloon: 62 m.
- Harp: brug in de Noordelijke Randweg bij Nieuw-Vennep over de Hoofdvaart. De brug is 143 m lang. Lengte pyloon: 82 m.
De Hoofdvaart vormt sinds de droogmaking van het Haarlemmermeer in 1852 de as van de polder. De vaart is nog altijd van belang voor de waterhuishouding: dwarsvaarten komen uit in de Hoofdvaart, en twee gemalen (Leeghwater in het zuiden en Lijnden in het noorden) pompen het water uit de Hoofdvaart de polder uit. Bovendien loopt aan weerszijden van de vaart de Hoofdweg, een belangrijke verbinding voor lokaal noord-zuidverkeer. De bruggen van Calatrava zijn duidelijk bedoeld om deze ruggengraat van de polder te markeren met prominente objecten. Het gemeentebestuur wilde ook de flinke economische groei van vooral Hoofddorp in de voorgaande decennia visueel vastleggen met markante architectuur.
Binnen de gemeente Haarlemmermeer was de bouw van de bruggen een omstreden project, vanwege de hoge kosten en het door tegenstanders megalomaan genoemde idee om de gemeente met de bruggen 'op de kaart te zetten'. Velen vonden de extravagante bruggen veel te fors voor de relatief smalle Hoofdvaart. Voor de bouw was in 1999 16,4 miljoen euro beschikbaar gesteld, maar de uiteindelijke kosten bedroegen 28,8 miljoen euro.[1] Een van de extra kostenposten ontstond toen duidelijk werd dat een zwaardere constructie vereist was, waardoor ook een stevigere fundering nodig was.
De bruggen werden in 2003 opgeleverd en op 1 juli 2004 officieel in gebruik genomen, door koningin Beatrix.
| Bron(nen): |
|
