Buitenlander
Met buitenlander wordt iemand aangeduid, die zich uit het buitenland in Nederland, c.q. België heeft gevestigd. De term heeft in de praktijk vooral betrekking op immigranten uit klassieke emigratielanden rond de Middellandse Zee, zoals Spanje, Portugal, Italië, Marokko, Turkije en Tunesië, en op asielzoekers uit Azië en Afrika.
Het woord buitenlander heeft een sterk pejoratieve klank gekregen. Dat is niet altijd zo geweest. In de jaren zeventig werd het ingezet als vervanger voor het woord "gastarbeider", en de eerste belangenorganisatie in Nederland heette dan ook het Nederlands Centrum Buitenlanders.
In de loop der tijd ontstond de behoefte aan nieuwe meer verzachtende begrippen, en zo ontstonden "migrant", "medelander" en tenslotte "allochtoon". Een televisiepresentator die ook met dat woord niet uit de voeten kon had het ooit over allochtoonse mensen.
Het begrip allochtonen heeft van het Centraal Bureau voor de Statistiek in Nederland een demografische definitie gekregen: een allochtoon is iemand van wie tenminste één ouder in het buitenland is geboren. Door die definitie worden ook veel mensen met de Nederlandse nationaliteit tot de allochtonen gerekend.
Om het sociaal-economisch en sociaal-cultureel overheidsbeleid op de minderheden te kunnen afstemmen bleek de demografische definitie van allochtonen niet te voldoen: er werd namelijk geen onderscheid gemaakt tussen de landen van herkomst. Daarom onderscheidt men sinds enige tijd westerse allochtonen van niet-westerse allochtonen.
