Brug van Wheatstone
De Brug van Wheatstone is een instrument voor het meten van elektrische weerstand ontwikkeld door Samuel Hunter Christie in 1833 en verbeterd door Charles Wheatstone in 1843. De werking is gebaseerd op het het feit dat als de verhouding tussen R1 en R2 gelijk is aan de verhouding tussen Rx en R3 er geen spanning wordt gemeten door de Voltmeter in de brug van Wheatstone.
Door bijvoorbeeld R3 variabel te maken door toepassing van een schuifweerstand of decadenbank kan de onbekende weerstand worden bepaald. Wanneer de schuifweerstand zo is ingesteld dat er geen spanning meer wordt gemeten in de brug kan met behulp van onderstaande vergelijking de onbekende weerstand worden bepaald:
- Rx = R3 (R1 / R2 )
Er zijn diverse verfijningen op de brug van Wheatstone om bijvoorbeeld de invloed van bedrading en overgangsweerstanden te elimineren.
