Boulimie
Boulimia nervosa, ook bekend als boulimie, is een psychologische toestand waarin een persoon terugkerende eetbuien heeft gevolgd door een of meer van het volgende opzettelijke handelingen die de opname van het voedsel compenseren en gewichtstoename verhinderen:
- braken
- ongepast gebruik van laxeermiddelen of andere medicijnen
- bovenmatige lichamelijke oefening
- vasten
Inhoud |
[bewerk] Kenmerken
Een persoon is boulimisch wanneer hij of zij zich onbekwaam voelt om de drang tot eten, zelfs tijdens het eten zelf, te controleren, wanneer hij of zij een grotere hoeveelheid voedsel verbruikt dan een normaal persoon, en wanneer dergelijk gedrag minstens tweemaal per week gedurende drie maanden voorkomt.
Boulimie is een pathologisch lichaamsbeeld en de wanhopige wens impliceert dun te lijken. De meerderheid van boulimische patiënten zijn jonge vrouwen van 10 tot 30 jaar oud, hoewel de stoornis bij mensen van alle leeftijden en beide geslachten kan voorkomen.
Boulimie gaat vaak minder over voedsel, en meer over diepe psychologische kwesties en diepgaand gevoel van gebrek aan controle. De episoden van vreten/zuivering kunnen extreem zijn, soms gepaard gaand met snel en onbeheerst eten. De lijders stoppen soms pas als ze door een andere persoon worden onderbroken of wanneer hun maag het niet meer aankan. Deze cyclus kan meerdere keren per week of, in ernstige gevallen, meerdere keren per dag worden herhaald [1]. De lijders kunnen het "vernietigende" eetpatroon vaak als manier zien om controle over hun leven te bereiken [2].
Sommige personen die lijden aan anorexia kunnen boulimisch gedrag vertonen: op bepaalde ogenblikken veel eten en zuiveren van voedsel op een regelmatige of zeldzame basis tijdens hun ziekte. Alternatief kunnen individuen met anorexia overschakelen op een periode van boulimie. Terwijl boulimie minder een dodelijk gevaar oplevert, zeggen velen die aan allebei hebben geleden dat boulimie meer geestelijk lijden impliceert.
[bewerk] DSM-IV-criteria
Het DSM-IV geeft de volgende criteria:
- Herhaalde episoden van eetaanvallen. Een episode van 'vraatzucht' wordt gekenmerkt door beide volgende criteria:
- Het eten in een bepaalde tijd (bijvoorbeeld twee uur) van een hoeveelheid voedsel die beduidend groter is dan de meeste mensen in zo'n periode zouden eten onder gelijke omstandigheden.
- Het gevoel tijdens de periode geen beheersing over het eten te hebben (bijvoorbeeld het gevoel niet te kunnen stoppen of geen beheer te hebben over wat en hoeveel men eet).
- Herhaald ongepast compensatiegedrag om gewichtstoename te voorkomen, bijvoorbeeld het opwekken van braken, misbruik van laxeermiddelen of andere medicijnen, vasten of overmatige lichaamsbeweging.
- De eetaanvallen en het compensatiegedrag treden gemiddeld minimaal twee keer per week op gedurende een periode van drie maanden.
- Het zelfbeeld wordt overmatig beïnvloed door de lichaamsvorm en het gewicht.
- De stoornis treedt niet uitsluitend op tijdens episoden van anorexia nervosa.
[bewerk] Mogelijke gevolgen van eetstoornissen
Boulimia nervosa
- Onevenwichtigheid van hartritmie, hartverlamming
- Irritatie en scheuren in de keel, de slokdarm en de maag
- Laxerende afhankelijkheid
- Braak-vergiftiging
- Dood
Anorexia nervosa
- Inkrimping van de hartspier
- Langzame en onregelmatige hartslag
- Hartfalen
- Amenorroe
- Niersteen
- Constipatie
- Vertraagde maagleging, irritatie van de darm
- Osteoporose
- Dood
[bewerk] Mortaliteitsrisico
Eetziekten hebben een van de hoogste sterftecijfers van alle geestelijke ziekten. De National Eating Disorders Association (Groot-Brittannië) schat een 10% mortaliteitsgraad [3] en er is een 18% mortaliteitsgraad geschat voor anorexia nervosa [4].
