Boudewijn II (± 1064 – overleden in Syrië 1098), was graaf van Henegouwen van 1071 tot aan zijn dood. Hij was de tweede zoon van Boudewijn I van Henegouwen en Richildis, en volgde zijn oudere broer Arnulf op, die sneuvelde in de Slag bij Kassel (22 februari 1071). Als gevolg van deze slag moest Boudewijn Vlaanderen afstaan aan Robrecht I de Fries. Hij slaagde erin Henegouwen te behouden voor zichzelf en zijn moeder Richildis, dankzij de steun van de Luikse prins-bisschop Theoduinus (1048-1076), van wie zij voortaan Henegouwen in leen hielden.
Tot 1076 regeerde Boudewijn II onder het regentschap van zijn moeder, daarna steeds meer zelfstandig. Hij huwde in 1084 met Ida, dochter van Hendrik II van Leuven. Zijn pogingen om het graafschap Vlaanderen te heroveren mislukten bij herhaling. In 1096 vertrok Boudewijn naar de Eerste Kruistocht, tijdens dewelke hij in Syrië werd vermoord, kort na de inname van Antiochië. Zijn zoon Boudewijn volgde hem op.
