Bonifacius Cornelis de Jonge
Bonifacius Cornelis de Jonge (Den Haag, 22 januari 1875 — Zeist, 24 juni 1954) was een conservatieve aristocraat, die voorstander was van een sterk gezag, zowel in Nederland als in Nederlands-Indië. Jhr. mr. de Jonge begon zijn loopbaan als ambtenaar. Als CHU-sympatisant was hij een jaar minister van Oorlog in het vrijzinnige Kabinet-Cort van der Linden. Na de Eerste Wereldoorlog kwam hij door toedoen van Colijn in dienst van de BPM en werd in 1931 Gouverneur-Generaal. In die functie ontving hij tweemaal NSB-leider Mussert en trad krachtig op tegen de inheemse oppositie. De Quay wenste hem in 1940 als 'sterke man' van de Nederlandsche Unie.
| Voorganger: J.J. Rambonnet |
Minister van Oorlog 1917-1918 |
Opvolger: G.A.A. Alting von Geusau |
| Voorganger: J.J. Rambonnet |
Minister van Marine a.i. 1918 |
Opvolger: G.A.A. Alting von Geusau |
| Voorganger: A.C.D. de Graeff |
Gouverneur-generaal van Nederlands-Indië 1931-1936 |
Opvolger: A.W.L. Tjarda van Starkenborgh Stachouwer |
| Bron(nen): |
|
De informatie op deze pagina, of een eerdere versie daarvan, is geheel of gedeeltelijk afkomstig van www.parlement.com. Overname is toegestaan met bronvermelding. |
