Bombardement op Hamburg
Het Bombardement op Hamburg, ook wel Operation Gomorrha genoemd, was het bombardement dat de Britten in de Tweede Wereldoorlog, op 24 juli 1943, uitvoerden op de Duitse stad Hamburg
In tegenstelling tot de Amerikanen gebruikten de Engelsen een tapijtbombardement-techniek. Hele steden werden opgedeeld in sectoren. Een eerste bommenlading bestond uit explosieve luchtmijnen die daken wegrukten en vensters lieten springen. Hierna volgden brandbommen en brisantbommen om alles in brand te steken. Door ontbreken van daken ontstonden al gauw hele vuurstormen die zo intens waren dat de zuurstof uit schuilkelders werd gezogen, dat rook in deze schuilkelders trok, waterleidingen zwaar beschadigd werden,... Door gebruik van bommen met een tijdsontsteking werd het bluswerk bemoeilijkt, daar men niet wist wanneer deze bommen zouden ontploffen.
Door deze techniek, en door goede weersomstandigheden (droge zomerlucht, warme temperaturen,) werd er in Hamburg een ware vuurstorm ontketend waarbij vele duizenden mensen stierven.
De Engelsen hadden het in hun propaganda over het "Hamburgiseren" van Duitse steden.
