Belgische verkiezingen 1987

2007 (federaal)
2006 (lokaal)
2004 (gewest)
2004 (Europa)
2003 (federaal)
2000 (lokaal)
1999 (gewest)
1999 (Europa)
1999 (federaal)
1995 (federaal)
1994 (lokaal)
1991 (federaal)
1988 (lokaal)
1987 (federaal)

Op zondag 13 december 1987 werden in België verkiezingen gehouden voor het parlement (Kamer en Senaat).

[bewerk] Aanloop

Twee jaar na de vorige verkiezingen van 1985 moesten de Belgen opnieuw naar de stembus voor een nieuw parlement. De Regering-Martens VI, een coalitie van de cristen-demorcraten en de liberalen was in oktober 1987 uiteen gevallen naar aanleiding van de Voeren-kwestie.

[bewerk] Uitslag

Huidige Nederlandstalige partijen en hun behaalde resultaat voor de kamer sinds 1971 uitgedrukt in procenten

Aantal geldige stemmen: 6.145.207 Partijen die minder dan 0,1% van de stemmen behaalden zijn niet opgenomen in de lijst.

[bewerk] Kamer


Partij	Stemmen	Percentage	Zetels
CVP	1195363	19,5%	42
PS	961361	15,6%	40
SP	915432	14,9%	32
PVV	709758	11,5%	25
PRL	577959	9,4%	23
Volksunie	495120	8,1%	16
PSC	491908	8,0%	19
Agalev	275437	4,5%	6
Ecolo	157988	2,6%	3
Vlaams Blok	116534	1,9%	2
FDF	71338	1,2%	3
KPB/PCB	51046	0,8%
PVDA/PTB	45218	0,7%
SAP/POS	31446	0,5%
RW	12391	0,2%
FN	7596	0,1%
RAD/UDRT	6452	0,1%
GROEN	6096	0,1%
PDB	5683	0,1%
PFN/PCN	5053	0,1%
PLC	4136	0,1%

Huidige Nederlandstalige partijen en hun behaalde resultaat voor de senaat sinds 1971 uitgedrukt in procenten

Partijen die minder dan 0,1% van de stemmen behaalden zijn niet opgenomen in de lijst.

Aantal geldige stemmen: 6.092.168

[bewerk] Senaat


Partij	Stemmen	Percentage	Zetels
CVP	1169377	19,2%	22
PS	958686	15,7%	20
SP	896294	14,7%	17
PVV	686440	11,3%	11
PRL	564367	9,3%	12
Volksunie	494410	8,1%	8
PSC	474370	7,8%	8
Agalev	299049	4,9%	3
Ecolo	168491	2,8%	2
Vlaams Blok	122953	2,0%	1
FDF	77522	1,3%	1
KPB/PCB	52318	0,9%
PVDA/PTB	43386	0,7%
SAP/POS	32187	0,5%
RW	14333	0,2%
GROEN	7648	0,1%
RAD/UDRT	6203	0,1%
PFN/PCN	5614	0,1%
PDB	5588	0,1%
PLC	3144	0,1%

[bewerk] Gevolgen

Op 22 januari 1988 vroeg de koning aan Jean-Luc Dehaene om de taak van informateur op zich te nemen om deze moeilijke knoop te ontrafelen. Waarop Dehaene antwoordde met zijn "Sire, geef me honderd dagen". 106 dagen later, op 6 mei 1988, had Dehaene de onmogelijke klus geklaard. Er was een akkoord over een verregaande staatshervorming en de Regering-Martens VIII (christen-democraten, socialisten en de Volksunie) kon van start gaan. Hoewel Wilfried Martens opnieuw eerste minister werd, was de feitelijke sterke man in deze regering Jean-Luc Dehaene.