Armeense Diaspora
De Armeense diaspora is een term die gebruikt wordt om de verschillende gemeenschappen van Armeniërs die buiten Armenië leven mee aan te duiden.
Diaspora betekent (1) het tussen andersdenkende mensen van een kerkgenootschap wonen, (2) het tussen andere volkeren leven. Het woord diaspora is Grieks voor het 'verspreiden van zaden'.
Het Armeense volk wordt beschouwd als een van de oudste volkeren op de wereld waarvan de herkomst altijd in het huidige gebied van Armenië ligt. Hen wordt ook vaak voorgeschreven dat ze een koopmanskarakter beschikken waardoor ze al eeuwen in andere steden operen zoals in Amsterdam en Venetië sinds de Middeleeuwen.
Van oudsher heeft er een Armeense koninkrijk bestaan met als geografische middelpunt de berg Ararat. Rond het jaar nul was Armenië onder bestuur van het Perzische rijk. Rond die tijd was de eerste grote verplaatsing van het Armeense volk. De toenmalige machthebber kwam tijdens een veldtocht door de 'provincie' van Armenië en nam een aanzienlijk aantal Armenen mee naar zijn hoofdstad als goedkope arbeiders. Na enkele decennia waren deze mensen helemaal geïntegreerd en besloten in het huidige Iran permanent te vestigen.
De Armeense kunst en economie bloeide op binnen het Perzische rijk. Na een aantal eeuwen deel uitgemaakt te hebben van het machtige Perzië werd de leefomgeving van de armenen ingelijfd bij een grotere buur: Het Ottomaanse rijk. Vrij reizen binnen het Ottomaanse rijk was mogelijk en gezien het feit dat het Ottomaanse rijk zich uitstrekte van het verre oosten tot het hart van Europa, kwam vele migratiestromen op gang van Armenen naar Europa, Arabische landen en zelfs India.
Het opkomende nationalisme gedurende de laatste jaren van het Ottomaanse Rijk heeft de Armeense diaspora versneld. In de aanloop naar de Eerste Wereldoorlog brak er onder veel volkeren in Europa en Azië het nationalisme uit. De armenen die eeuwenlang onder grote machthebbers hadden geleefd probeerden een lang gekoesterde droom te verwezenlijken, het stichten van een eigen staat.
Zie ook Armeense genocideTijdens de Eerste Wereldoorlog kozen de Armenen dan ook de zijde van Rusland om het Ottomaanse rijk vanuit het oosten aan te vallen. Armenen en Russen zijn van oudsher geloofsgenoten van elkaar. De Ottomaanse strijdkrachten besloten de Armenen in het oosten te verplaatsen naar het zuidelijk deel van het Ottomaanse rijk, het huidige Syrië, weg van het oorlogsveld zodat zij geen extra front konden vormen.
Deze gedwongen volksverhuizing versterkte de diaspora, waardoor veel Armenen een nieuw tehuis vonden in het zuidelijk deel van het Ottomaanse rijk, huidige landen als Libanon en Syrië. Na het uiteenvallen van het Ottomaanse rijk waren de Armenen defacto verdeeld in verschillende onafhankelijke landen.
Ook de jaren na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie kozen veel armenen in het Midden-Oosten ervoor om zich in Europa en Amerika te vestigen. Tegenwoordig is de situatie stabieler en bestaat er voor het eerst in eeuwen een natie dat langer dan enkele jaren stand heeft gehouden.
In verschillende delen van de wereld, met name in het Midden-Oosten, de Verenigde Staten, Europa, Rusland, Australië en Zuid-Amerika leven vele gemeenschappen.
