Anti-Dreyfusards
De Anti-Dreyfusards (Frans: antidreyfusards) waren tegenstanders van de Joodse kapitein Alfred Dreyfus die in oktober 1894 was gearresteerd en op 5 januari 1895 tijdens een geheim proces tot levenslang veroordeeld en naar het Duivelseiland (voor de kust van Frans-Guyana) verbannen. Een deel van de Fransen, de Dreyfusards, wilden een herziening van het proces, omdat zij de onschuld van Dreyfus geloofden en meenden dat majoor Charles-Ferdinand Walsin Esterhazy, een Franse officier van Hongaarse afkomst, iets met de zaak te maken had. De tegenstanders van Dreyfus, de Anti-Dreyfusards waren tegen heropening van de zaak en maakten dit ook duidelijk. De Anti-Dreyfusards waren te vinden in rechtse militairen kringen, maar ook een deel van de rooms-katholieke Kerk, de Action Française, de monarchisten, de conservatieven en de rechtse republikeinen waren tegen een nieuw proces. De Anti-Dreyfusards waren over het algemeen antisemieten.
[bewerk] Leidende Anti-Dreyfusards en hun sympathisanten:
- Gabriel Baume — Journalist
- Jean-Baptiste Billot — Generaal; minister van Oorlog (1896-1898)
- Paul de Cassagnac — Polemist, Bonapartist, katholiek (weigerde, ondanks de richtlijnen van Paus Leo XIII, de republiek te erkennen)
- Godefroy Cavaignac — Minister van Oorlog (1898), weigerde het proces tegen Dreyfus te heropenen, ook al was hij op de hoogte van de vervalsing van de belastende documenten
- Félicien Champsaur — Journalist
- Édouard Drumont — Antisemitisch journalist
- Félix Faure — President van de republiek (1895-1899)
- Abbé Garnier — Frans priester; katholiek denker
- Ernest Judet — Journalist
- Charles Maurras — Ansimetitisch journalist; oprichter en voorzitter van de Action Française
- Armand Mercier du Paty de Clam — Luitenant-kolonel; militair aanklager in het proces tegen Dreyfus
- Auguste Mercier — Generaal; minister van Oorlog (1893-1895), tekende het arrestatiebevel van Dreyfus
- Jules Verne — Beroemd schrijver van o.a. 20.000 Mijlen Onder Zee
- Fernand Xau — Uitgever van Le Soir
