Alexander Bogdanov
Alexander Alexandrovitsj Bogdanov (1873-1928), eigenlijk Alexander Alexandrovitsj Malinovski, was een Russisch marxistisch denker. Bogdanov, een dokter van beroep was sinds 1903 één der leidende figuren binnen de Boslewistische vleugel van de Russische Sociaal Democratische Arbeiderspartij (RSDAP) en naaste medewerker van Lenin. Bogdanov werd de voornaamste theoreticus van het zgn. dialectisch marxisme.
In 1908 brak hij met Lenin en vormde met zijn zwager Anatoli Loenatsjarski, de schrijver Maksim Gorki en Leonid Krasin de Vpered (Voorwaarts-) Groep, een club van linkse marxisten. Samen met Gorki en Loenatsjarski en Krasin ook één der leiders van de semi-spirituele Beweging van Godbouwers. De ideeën van deze beweging werden door Lenin sterk bekritiseerd als onmarxistisch (boek: Materialisme en Empirio-Kritiek). In 1909 was hij samen met Loenatsjarski en Gorki oprichter van een bolsjewistische school op Capri.
Trok zich in 1911 terug uit de politiek. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij legerarts in het Russische leger. Na de Oktober Revolutie (1917), die de communisten aan de macht bracht was hij medeoprichter van het (baanbrekende) Bloedtransfusie Instituut van de USSR. Hij overleed bij het uitvoeren van experimenteel bloedonderzoek die hij bij zichzelf uitvoerde.
Zie ook: bloedtransfusie
