Adolf Daens
Adolf Daens (18 december 1839 – 14 juni 1907) was een katholieke priester uit Aalst die, getroffen door de mensonwaardige omstandigheden in de fabrieken van de stad Aalst, zich ging interesseren voor het lot van de arbeiders en de daensistische beweging in het leven riep. Als uitvloeisel hiervan werd in 1893 de flamingantische Christene Volkspartij opgericht, daarbij geïnspireerd door de pauselijke encycliek Rerum Novarum van paus Leo XIII. De Christene Volkspartij streefde het democratiseren en het radicaliseren van de katholieke partij na.
Hij werd verkozen tot volksvertegenwoordiger, maar kreeg tegenkanting van de traditionele katholieke partij, de burgerij en de kerkelijke overheid. Uiteindelijk werd hij uit zijn ambt van priester ontzet.
Louis Paul Boon publiceerde in 1971 de documentaireroman 'Daens' (volledige titel: "Pieter Daens of hoe in de negentiende eeuw de arbeiders van Aalst vochten tegen armoede en onrecht") waarin Pieter Daens, de broer van Adolf, de vertelfiguur is. Dit boek diende als basis van de verfilming door Stijn Coninx in 1992 (met onder andere Jan Decleir als Adolf Daens).
Door het boek van Boon en vooral door de film werd het historisch belang van de broers Daens enigszins uitvergroot. Hoewel figuren als Henri Carton de Wiart eigenlijk belangrijker waren voor de vroege christendemocratie, zijn de broers Daens vergroeid geraakt met het symbool van de vroege christendemocratie.
Hij eindigde in 2005 op de 6de plaats in de Vlaamse versie van de De Grootste Belg-verkiezing.
