Achiel Van Acker
Achiel (ook: Achille) Van Acker 
uitspraak (info·uitleg) (Brugge, 8 april 1898 - aldaar, 10 juli 1975) was een socialistisch politicus, premier van België en vrijmetselaar.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Thuis waren er 12 kinderen. Reeds van zijn zesde jaar moest hij vader helpen bij het mandenvlechten. Omdat hij de school op 10-jarige leeftijd moest verlaten, volgde hij avondles en wordt hij beschouwd als een "self made man". Hij was doctor honoris causa van de universiteit van Rijsel. Door zijn leeswoede kwam hij in contact met de socialistische beweging. In 1926 werd hij BWP-gemeenteraadslid van Brugge en in november 1927 werd hij op 29-jarige leeftijd Volksvertegenwoordiger.
In 1929 werd hij ingewijd in de werkplaats van de Brugse loge La Flandre van het Grootoosten van België.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog neemt hij vanaf de tweede helft van 1941 het voortouw in de reorganisatie van de socialistische beweging met de oprichting van de Vlaamse Centrale der Illegale Partij (samen met onder andere Edward Anseele jr.). In Brussel en Wallonië ontstaan gelijkaardige centrales en dat leidt in maart 1942 tot het ontstaan van de Illegale Belgische Socialistische Partij. Hierbij dient wel aangestipt te worden dat een groot aantal van de toenmalige leiders (P.H. Spaak e.a.) in Londen zat. De socialisten in België en die in Londen werkten de facto 'naast elkaar'.
Na de Tweede Wereldoorlog bouwde Van Acker een indrukwekkende politieke loopbaan uit, onder andere vier maal als premier en ook als Minister van Arbeid en Sociale Voorzorg, van Volksgezondheid, van Verkeerswezen en van Steenkool (waaraan hij de bijnaam Achille Charbon dankt). Van 1961 tot 1974 was hij voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Hij werd benoemd tot Minister van Staat op 23 december 1958.
De eerste drie regeringen onder Achiel Van Acker waren kortstondig ten gevolge van de koningskwestie. De vierde regering realiseerde sociale thema's, hij profiteerde van een economische heropleving (er wordt de belangrijke besluitwet betreffende de sociale zekerheid van 28 december 1944 uitgevaardigd), vandaar dat hij als "vader van de sociale zekerheid" de geschiedenis ingaat. Van Acker blijft steeds een voorstander van de unitaire Belgische staat en stelt zich zeer gematigd op in communautaire en taalkwesties (bvb. pensioenen en werkloosheid). De schoolstrijd kon de regering niet bezweren. Het was de laatste eerste minister die geboren was in de 19de eeuw.
[bewerk] Publicaties
Achiel Van Acker publiceerde ook verzen en prozabundels. Hij had interesse voor volkskunde en verzamelde duizenden uitdrukkingen en zegswijzen. Hij was en bleef steeds zichzelf en had een charmante manier om Frans te spreken. Van zijn vele versprekingen in het Frans (Men zegde: 'Assiel parle le bruzois dans les deux langues nationales') een voorbeeldje:
(De authenticiteit van die uitspraken wordt uiteraard niet gegarandeerd. Men heeft ook mopjes uitgevonden "à la manière d'Assiel".)
- De Israëlische eerste minister Golda Meir kwam op bezoek in Brussel.
- Bij het uitstappen uit het vliegtuig werd ze verwelkomd door eerste minister Van Acker.
- Ze zegde hem : « Shalom »
- Waarop hij antwoordde : « Chale femme »
[bewerk] Trivia
- In 2005 werd hij 41ste in de Vlaamse verkiezing van "De Grootste Belg"
[bewerk] Externe links
| Belgische premiers | ||
| Voorganger: |
Van Acker I en II (12 februari 1945 – 13 maart 1946) | Opvolger: |
| Voorganger: |
Van Acker III (31 maart 1946 – 3 augustus 1946) | Opvolger: |
| Voorganger: |
Van Acker IV (23 april 1954 – 26 juni 1958) | Opvolger: |
