Abu-Abbas Al-Saffah
Abu-Abbas al-Saffah was kalief tussen 750 en 754. Tevens was hij de stichter van de dynastie van de Abbasiden.
Hij was verwant aan de profeet Mohammed via een overgrootvader en een oom van Mohammed. In 749-750 leidde Abu-Abbas al-Saffah een opstand van sjiieten, Karidjieten, en de inwoners van Khorasan. De opstand was succesvol en in de Slag bij de Zab werd de dynastie van de Omajjaden omvergeworpen.
In Koefa vestigde al-Saffah zijn hoofdstad.
Om te verhinderen dat de dynastie van de Omajjaden zou terugkeren, liet Abu-Abbas al-Saffah alle overblijvende leden van de familie opsporen en executeren. Een aantal van hen kon evenwel ontsnappen en vluchtte naar Spanje, waar de Omajjadische dynastie verder bleef bestaan.
In de jaren dat hij kalief was, trachtte Abu-Abbas voornamelijk het kalifaat te consolideren. Mensen van andere religies konden ook hoge functies verwerven tijdens zijn bestuur en scholing werd aangemoedigd en bevorderd. Het leger werd hervormd en niet-moslims werden erin toegelaten, wat niet het geval was geweest onder de Omajjaden.
Na zijn dood werd Abu-Abbas al-Saffah opgevolgd door zijn broer, al-Mansur.
