Violina

Izvor: Wikipedija

Violina

Violina je gudački instrument s četiri žice.

Sadržaj

1 Povijest
2 Dijelovi violine
- 2.1 Gudalo
- 2.2 Violina
3 Kompozitori
4 Vanjske Poveznice

[uredi] Povijest

Violina znači „mala viola”. U prošlosti se naziv „viola” dugo koristio i za sopran (prethodnik violine), kao i za alt. U Italiji su pronađeni izrazi poput „viola con tre corde senza tasti” ili „viola da braccio senza tasti”; u Njemačkoj „Geige”, u Francuskoj „vyolon“ i „violin“. Sam naziv „Violino“ se pojavljuje u Italiji 1538, a u Engleskoj tek 1572. kao „violin“.

Imena najstarijih proizvođača violina su najvećim djelom nepoznata. Interesantno je da su mnogi glazbenici, manje-više, pravili sami za sebe svoje žičane instrumente. Violina je dostigla svoj konačni oblik između 1520. i 1550. godine, u sjevernoj Italiji, u centru sa Kremono (Cremona). Od instrumenata tog vremena ostalo je nekoliko violina čuvenog stvaraoca Andrea Amatija . Najviše je stvarao između 1542. i 1546. godine, a tadašnje violine su imale po tri žice i još uvijek su sadržale po nekoliko dijelova primitivne forme. Ali već od 1550. godine postoji nekoliko svjedočanstava o postojanju violine s četiri žice. Nekoliko Amatijevih violina je ostalo do današnjeg dana, stvorenih 1555. godine. Karls IX., kralj Francuske je 1560. godine tražio od Amatija da mu napravi 38 gudačkih instrumenata, od njih je bilo, 24 violine, 6 viole, 8 violončela. Dva Amatijeva gudačka instrumenta su i danas sačuvana u Oxfordskom muzeju.

Najsavršenija gudačka glazbala izrađivali su u XVII. stoljeću talijanski majstori Stradivari, Guarneri i Amati. Gudački instrumenti mogu sačinjavati i manje (komorne) sastave, kao što su gudački trio, gudački kvartet i komorni gudački orkestar.

[uredi] Dijelovi violine

Violina se sastoji iz dva osnovna djela: gudala i violine.

[uredi] Gudalo

Dužina violinskog gudala iznosi 73 cm, a težina varira između 55 i 65 gr, a uglavnom je oko 60 gr. Osnovni djelovi su:

štap - uglavnom pravljen od drveta nazvanog pernabuko, jer potiče iz istoimene oblasti iz Brazila. To drvo je čvrsto i fleksibilno istovremeno, što predstavlja glavnu osobinu za stvaranje dobrog gudala. Prvi koji je počeo koristiti to drvo za gudalo, bio je stvaralac Tourte, na kraju 18. vijeka.
strune - napravljene od prerađenih konjskih dlaka, pričvršćene za oba kraja gudala, gornji – vrh, i donji – tzv. žabicu. Jedno gudalo sadrži otprilike oko 150 konjskih dlaka. Žabica se kontrolira vrtenjem, napravljenim od metala, koje zateže i otpušta strune. Potrebno je spomenuti i kalafonij, sredstvo za podmazivanje gudala da bi se ostvario bolji kontakt gudala i žica. To sredstvo se proizvodi od smole.

[uredi] Violina

Violina se sastoji iz kutije (rezonatora), koja pojačava zvuk žica. Njena gornja daska je od smrekovog drveta, s izrezanim otvorima u obliku slova f, pa se s toga nazivaju f-otvori. Donja daska - dno je napravljena od javorovog drveta. Stranice kutije su sastavljene od šest dužica, na čijim sastavima s gornjom i donjom daskom iz unutrašnje strane stoje crveni čepovi. Na kutiju se nastavlja vrat s gornje strane zaobljen. Izmađu vrata i glave se nalazi pražić (hvatnik), daščica od tvrdog drveta (ebanovina). U glavu su usađene četiri čivije, a glava se završava pužem. Na kutiji se nalazi mostić (kobilica) što predstavlja tanka drvena pločica, čija je funkcija da prenosi treperenje žica na kutiju, a zaobljenost gornje strane omogućava sviranje na svakoj žici posebno. Na donjem kraju kutije žice su pričvršćene za kordar. Kordar je petljom koja prelazi preko donjeg pražića pričvršćen za dugme.