Juan Rulfo
El Vikipedio
Juan RULFO (naskiĝis la 16-an de majo, 1917 en Sayula, mortis la 8-an de januaro, 1986 en Meksikurbo) estis interesa verkisto meksika. Li atingis altan situon inter tieaj verkistoj nur per la publikigo de du libretoj.
[redaktu] Vivo kaj signifo de lia verkaro
Vere tiu verkisto havis ne agrablan junecon. Li estis orfo kaj laboris en ne brilaj postenoj kiel administristo kaj simile. Post sia fameco li atingis pli interesajn kulturpostenojn sed eĉ tiam kaj tiel li estis nesocia homo kaj kvankam fama neniam ŝatis aperi amaskomunikile kiel konata gravulo.
La intereso de lia verko baziĝas en la mikso de du diversaj ingrediencoj: li eliras de nacia kaj regiona realeco por atingi pli tutmondajn kaj homajn temojn, kiel doloro, seniluziigo, soleco, morto. Ĉefe morto kiel simbolo de malplena vivo plenigas la tutan verkon de Rulfo. Alimaniere dirite, tiu aŭtoro miksas fantazion kun realeco kaj tiel estiĝas unu el la plej simbolaj verkistoj de la tiel nomata sudamerika skolo "magia realismo" pro uzado de plej modernaj rakontaj teknikoj.
[redaktu] Verkoj
- El llano en llamas (1953) aŭ "La incendia ebenaĵo" estas kolekto de 15 rakontoj verkitaj dum dek jaroj. En ili la tero estas dezerta, povra, loĝata nur de mortintoj. La loĝantoj estas krimuloj, malriĉuloj, malesperuloj,... Tamen estas luma radio de rakontaĵoj, interesegaj okazaĵoj, ne tiom pro ties graveco sed pro la rakontmaniero.
- Pedro Páramo (1955) estas jam tuta romano kiu prezentas la vojon de kamparano kiu serĉas sian patron en tute dezertigaj tero kaj vilaĝo. La trovitaj personaj aspektas kvazaŭ mortintoj ĝis kiam la ĉefrolulo, filo de Pedro Páramo, ekkonas ke vere ĉiuj estas mortintaj, kiel lia patro kaj fine eĉ li mem. Do, la konfuzo inter realo kaj fikcio ĉi tie estas vere konfuzo inter vivo kaj morto, tre taŭga kiel produkto de meksikia kulturo kie la mortokulturo ja estas vigla.
