Fotovoltaiko
El Vikipedio
Fotovoltaiko okupiĝas pri transformo de radiada energio, precipe sunenergio, al elektra energio kaj estas uzata ekde 1958 por produkto de energio (koemnce ĉe satelitoj).
Enhavo |
[redaktu] Nocio
La nomo estas konsistas el foto – la greka vorto por lumo – kaj Volta – post Alessandro Volta, pioniro de la elektreco kaj sufikso ik- scienco.
[redaktu] Teknika priskribo
La ondolonga areo de la transformebla elektromagneta radiado etendiĝas de la kurtonda areo (nevidebla) tra la videbla areo (aero) ĝis al la longonda infraruĝa areo. Ĉe la radiado, estiĝas elektra tensio, kiun oni eluzas por produkti energion.
[redaktu] Evoluo de la fotovoltaiko
La fotovolta efiko estis malkovrita jam en 1839 fare de la franca fizikisto Alexandre Edmond Becquerel, kiam li ekzamenis la efikon del a lumo je la materialo kaj al elektrokemiaj procesoj. Post kiam Becquerel sukcese pruvis la efikon en elektrolikvo, prezentis la saman efnoemnon en 1876 usonaj fizikistoj en selena kristalo. En 1954 usonaj fizikistoj konstruis la unuan silician ĉelon kun efika grado de 5 procentoj. En la 60-aj kaj 70-aj jaroj okazis gravaj anatŭenpaŝoj danke al la preetndoj de la spacoesploro.
Ekde la 1970-aj ajroj, ankaŭ politike fortigis la esplorojn por prezenti alternativajn energiofontojn al la fosilaĵoj.
La transformo de la energio (radiado) okazas helpe de solarĉeloj, kiujn oni kunkonstruas al t.n. solarmodjuloj (moduloj), en fotovoltaika instalaĵo. Por aldoni la tiel produktitan energion al publika elektra reto, necesas elektrotransformilo.
[redaktu] Povumo
La nominala povumo en la fotovoltaiko estas esprimita en Wp (vattopeak), kWp. La pinto estas akirita dum testaj kondiĉoj, kiuj uzatas nur por komparo de la diversaj solarĉeloj kaj modjuloj. La ĉiutaga povumo estas sub la testa povumo.
Ĉe testaj kondiĉoj, ĉe 25 °C modjultemperaturo, 1000 W/m² radiada forto kaj aermaso de 1,5. Tiuj estas la t.n. STC-kondiĉoj (post angla Standard-Test-Conditions (Standardaj Testaj Kondiĉoj), kiuj validas kiel internaciaj standardoj. Se oni ne povas garantii tiujn kondiĉojn dum la testoj, oni povas trakalkuli la ricevitan nominalan povumon.
La radiada forto de 1000 W/m² venas el la Mez-Eŭropa jara averaĝo. Ĉe normala funkcio, la solarmodjulo respektive la solarĉeloj havas ĉe tiu radiado pli altan funkcian temperaturon ol la antaŭskribita 25 °C kaj tiel pli malaltan efikecon. La per solarĉelo produktita kontinua tensio estas trasformita per transformilo al alterna tensio. La nun uzataj transformiloj havas la efikecon de 80%.
[redaktu] Legu ankaŭ
renoviĝanta energio, sunenergio, solartekniko, solaraviadilo, programo 100.000 tegumentoj
[redaktu] Literaturo
[redaktu] Germane
- Ralf Haselhuhn: "Photovoltaik - Gebäude liefern Strom", Ein BINE-Informationspaket, TÜV Verlag 2005, ISBN 3-8249-0854-9
- Adolf Goetzberger, Bernhard Voß, Joachim Knobloch, Sonnenernergie - Photovoltaik, Teubner 1997, ISBN 3519132141
- H.-G. Wagemann, H. Eschrich, Grundlagen der photovoltaischen Energiewandlung, Teubner, 1994, ISBN 3-519-03218-X
[redaktu] rete
- Paĝaro pri Fotovoltaiko en Germanio/germane
- [http://www.nrel.gov/ncpv/ USA - National Center for Photovoltaics (angle)
[redaktu] Vidu ankaŭ jenon:
 |
 |
 |
 |
 |
Ĉi tie estas aldonaj eksteraj ligiloj por la artikolo. Vi povas helpi al Vikipedio se vi elektos la taŭgajn eksterajn ligilojn kaj metos ilin en la artikolon. |
|
Ĉi tie estas aldonaj bildoj por la artikolo. Vi povas helpi al Vikipedio se vi elektos la taŭgajn bildojn kaj metos ilin en la artikolon. |
