Dietrich Bonhoeffer
El Vikipedio
Dietrich BONHOEFFER [ˈdiːtrɪç ˈboːnhœfɐ ] (n. 4-an de februaro 1906. en Breslau, Prusio, Germanio – m. 9-an de aprilo 1945., Flössenberg, Bavario, Germanio) estis germana protestanta teologo, diskoniganto de la ekumenisma ideo. Li partoprenis en komploto kontraŭ Hitler, pro kio oni enprizonigis, ekzekutis lin. Liaj rememoroj, verkoj en la prizono estis eldonitaj en 1951 kaj pruvas lian profundan kredon.
Lia patro, Karl Bonhoeffer estis profesoro de la psiĥiatrio kaj neŭrologio en la Berlina Universitato, la patrino havis 8 infanojn al kiuj dediĉis ŝian tutan vivon. Li studis kredosciencon inter 1923 kaj 1927 en Universitatoj de Tübingen kaj Berlin.
Li servis en 1928–29 kiel vicpastro en Barcelono, en germana religikomunumo. Poste li studis unu jaron en Novjorko, en 1921 iĝis prelegisto en la Berlina Universitato.
Li ĉiam kontraŭstaris la nazian sistemon, precipe pro ties antisemitismo. Li iĝis gvidanta membro de la Religikonfesa Eklezio, kiu estis centro de la kontraŭnazia protestanta kontraŭstaro en Germanio. Li agadis pli kaj pli kaŝe.
Ĉar liaj parencoj partoprenis en komploto kontraŭ Hitler, la nazioj arestis ankaŭ lin la 5-an de aprilo 1943 en Berlino.
La 19-an de decembro 1944 li sendis el la malliberejo leteron, kies aldonaĵo - la poemo "Von guten Mächten wunderbar geborgen" - poste famiĝis kiel eklezia kanto:
- Sub ŝirm´ mirinda de potencoj bonaj
- Sub ŝirm´ mirinda de potencoj bonaj
- l´estonton kun trankvil´ atendas ni.
- Apudas Di´ vespere kaj matene,
- kaj ĉiun novan tagon sendas Li.
- Se temp´ antaŭa plu turmenton donas,
- se tag´ malbona premas per angor´,
- la savon donu, kiun Vi proponas,
- ho Di´, por nia terurita kor´.
- Kaj se kalikon donas Vi amaran,
- sufero-plenan, pezan ĝis ekstrem´,
- ni prenas ĝin el Via man´ amata
- dankeme, fidoplene kaj sen trem´.
- Se tamen Vi ankoraŭ donos ĝojon
- pri tiu mond´ kaj ĝia brila sun´,
- ni rememoros la iritan vojon;
- nur Via estu nia vivo nun.
- Dum ĉiu tera bruo iĝas febla,
- por ni laŭtiĝu tiu plen-sonor´
- el Via vasta mondo nevidebla,
- akordoj ravaj de l´eterna ĥor´.
- (Traduko de Adolf Burkhardt, 1977. La originalo havas 7 strofojn.)
