Astrologio

El Vikipedio

Astrologio estas interpreta sistemo, kiuj provas kunligi ĉielan movadon de la astroj sur la zodiako, plano de la suna translacio laŭ tercentra vidpunkto, al samtempaj okazaĵoj en la vivo, bazitaj sur propra astrologia sistemaro nomita "astra ĉarto", kiu konsideras la ekliptikan longitudon de la planedoj (inkluzive, pro historiaj kialoj, suno kaj luno), iliajn interangulojn (aspektoj), la signojn de la planedoj kaj la surteran projekcion de tiu sistemo (teraj domoj). Astrologiistoj uzas la dividon de la loka ĉielo en 12 partoj, la zodiako en 12 signoj kaj la situon de la suno, luno, kaj planedoj videble tiam kaj tie homo naskiĝis por prognozi sian vivon kaj personecon.

Astrologio ne estas la sama kiel astronomio. Astrologoj dividas la zodiakon en 12 signoj, malgraŭ la ekzisto de 13 konstelacioj, laŭ nuna astronomio, kiuj estas intersektitaj de la plano de ekliptiko (zodiaka plano). Astronomoj kaj astrologoj uzas la saman ĉielan sistemon, tamen etendas sian analizon laŭ propraj metodoj. Astronomio estas scienco kaj haltas en la konsidero de la ĉielo mem kaj astrologio estas interpreta sistemo por aliaj simbolismaj kurilatoj de la astroj al teraj okazintaĵoj aŭ okazontaĵoj. Do, astrologio, dependas de kredo por siaj konstatoj, kaj scienco ne. Ĉar ili pensas ke astrologio ne sekvas sciencan metodon, plejpartaj Okcidentaj sciencistoj konsideras astrologion kiel pseŭdosciencon. Tamen, al la astrologoj ne koncernas la konsideroj de scienco por sia hodiaŭa praktikado. Statistike, ĉirkaŭ 75 % de legantoj de tagĵurnaloj legas horoskopan sekcion.

Tamen, astrologio iufoje profunde interligis kun astronomio: nome la fondinto de la okcidenta astrologio nomita Ptolemeo kiu estis matematikus kio signifis, en la dua jarcento post Jesuo Kristo, fakulo pri matematiko, astrologio kaj astronomio, laŭ nia moderna terminaro. Sed la divido inter la tri fakoj tute ne ekzistis tiatempe kaj klara disigo inter la tri sciencoj komenciĝis nur ĉirkaŭ Galilejo. Li eble estis la unua, kiu uzis sciencan metodon por ekzameni senopiniajn asertojn pri la ĉielo.

Multaj estimatoj el frua astronomio ankaŭ estis astrologioj, inkluzivante Tycho Brahe, Johannes Kepler, kaj Galilejo mem. Isaac Newton kelkfoje ekzempliĝis kiel astronomiisto, sed proponita pruvo ne staras bone al strikta ekzamenado. Ne ekzistas iu ajn vorto skribita per mano de Newton pri la subjekto, kaj la kelkaj libroj de lia librejo kiuj menciis astrologio, ĉefe priigis aliajn subjektojn.

Astrologio eligis el Babilonio. Tre frue ĝiaj konceptaĵoj disvastiĝis orienten ĝis Hindio (kie ĝi iĝis kaj ĝis nun restas grava preokupo en la vivo, edziĝoj kaj elekto de tagoj, ktp) okcidenten en Egipto (en Dandera troviĝas fama zodiako, la plej malnova plutrovebla), Grekio kaj tial poste moderna Okcidenta kulturo.

Komparante la zodiaksigno-nomojn ĉe la Mandeanoj en Suda Irako kun la klasikaj oni ricevas: