Znieczulenie
Z Wikipedii
Znieczulenie to bezpieczne i bezbolesne przeprowadzenie pacjenta przez czas operacji lub innego, potencjalnie bolesnego lub nieprzyjemnego zabiegu medycznego. W większości przypadków polega na zablokowaniu receptorów bólowych (nocyceptorów) lub przerwaniu przewodzenia we włóknach nerwowych. W zależności od metody wyróżnia się znieczulenie ogólne (tzw. narkoza), znieczulenie regionalne, analgosedację oraz znieczulenie kombinowane, zawierające elementy kilku rodzajów znieczulenia. Specjalność lekarska zajmująca się znieczuleniami to anestezjologia.
[edytuj] Rozwój
W starożytności pierwsze znieczulenia sporządzano z ziół takich jak opium czy marihuana. Dopiero w XIX wieku zaczęto przeprowadzać badania nad efektywnymi środkami znieczulającymi. W 1800 roku brytyjscy chemicy Humphry Davy i Thomas Beddoes stwierdzili znieczulające właściwości podtlenku azotu (tzw. "gazu rozweselającego"), jednak w tamtych czasach był jedynie wykorzystywany do rozrywek. Pierwszym, który wykorzystał go do znieczulenia był amerykański dentysta Horacy Wells. W 1844 użył on podtlenku azotu do ekstrakcji zęba, lecz w wyniku błędu dentysty stracił poparcie.
Kolejnym znaczącym środkiem znieczulającym jest chloroform, odkryty 1831 roku. Jego skuteczność została potwierdzona dopiero w 1847. Zyskał popularność do tego stopnia, że 1853 roku wykorzystano go do uśpienia Wiktorii Hanowerskiej podczas porodu księcia Leopolda.
 |
Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii! Wikipedia:Wikiprojekt Nauki medyczne • Portal:Nauki medyczne |
|
