Wikipedia:Zlot Wikimedian z Europy Środkowej i Wschodniej/Konferencja prasowa
Z Wikipedii
Koncepcja Konferencji Prasowej
Zlot Wikimedian, Kraków, sierpień 2005
Pragniemy, by ta podstrona zachowała bieżącą wartość informacyjną - prosimy zatem wszelkie uwagi wpisywać do: dyskusji
Spis treści |
[edytuj] Cele konferencji
W kolejności pragmatycznej:
- Rozreklamować Wikipedię – zachęcić do uczestnictwa w redakcji
- Podać do wiadomości publicznej utworzenie stowarzyszenia w Polsce
- Zaapelować o pomoc finansową
- Poinformować o zlocie
[edytuj] Forma konferencji
Jeśli chcemy, aby konferencja spełniła przynajmniej część tych celów, to warto ją robić na najwyższym poziomie, jaki potrafimy.
[edytuj] Przygotowania
Sierpień jest miesiącem prasowo martwym. Dziennikarze są gotowi chwytać różne dziwne pomysły. Trzeba to wykorzystać. Konferencja powinna odbyć się w piątek, najdalej o 11.00, aby załapać się na gazety weekendowe o wyższym poziomie czytelnictwa.
[edytuj] Rozdanie ról
- Osoba odpowiedzialna za produkcję baneru, za przyszykowanie lokalu, kawę, herbatę ciasteczka, kubki plastikowe.
- Rzecznik prasowy, odpowiedzialny za kontakty z mediami, rozsyłkę zaproszeń, telefony... Prawie koniecznie ktoś z Krakowa. Musi w lipcu stworzyć bazę danych redakcji.
- Osoba odpowiedzialna za skompletowanie materiałów prasowych – i rozdająca teczki przy wejściu – czyli ktoś z dostępem do ksera.
- Prowadzący – czyli osoba charyzmatyczna a mało mówiąca
- Zasiadający za stołem – czyli eksperci i atrakcje największe :-)
[edytuj] Lokal
Miejsce konferencji powinno być dziennikarzom znane. Tym niemniej przy wejściu do budynku i po drodze do sali konferencyjnej powinny być strzałki z napisem Wikipedia – Konferencja Prasowa. Z reguły środowisko dziennikarskie nie przychodzi do miejsc mało im znanych. Sala powinna mieścić:
- stół prezydialny, na którym można postawić mikrofony radiowe, z kartkami z imieniem i nazwiskiem zasiadających
- za stołem krzesła dla zabierających głos,
- jeśli nas stać na zrobienie baneru (naklejony na cienką płytkę niby-styropianową baner wielkości metr na metr kosztuje jakiś 150 złotych – należy go umieścić za głowami mówiących ze względu na fotoreporterów),
- koło stołu ekran, na sali rzutnik i komputer.
- krzesła dla dziennikarzy powinny być ustawione tak, by nagrywający nie byli dalej niż 2 metry od stołu prezydialnego, a po środku winien być korytarz na ewentualne ustawienie kamery,
- ważne jest oświetlenie sali nie kolidujące z rzutnikiem a umożliwiające jednak foto przy niezbyt agresywnym fleszu.
- przy wejściu stolik i jedna osoba podająca do uzupełnienia listę (imię nazwisko, redakcja, mail), w zamian dająca materiały prasowe.
- jest dobrym zwyczajem prasowym, a nie kosztownym, postawić podczas konferencji cztery termosy, dwa z kawą, dwa z herbatą i trochę ciasteczek. Pod koniec zaprosić na poczęstunek. Wówczas - przytrzymując dziennikarzy - zwiększa się szansę na kilka pytań indywidualnych i dopowiedzi. W przeciwnym wypadku wychodzą prawie od razu i efekt jest mniejszy.
[edytuj] Zaproszenia
[edytuj] Treść zaproszeń
W imieniu środowiska redaktorów polskiej Wikipedii Z okazji Pierwszego Zlotu Wikimedian z Europy Środkowej i Wschodniej Który odbywa się w Krakowie w dniach 13-14 sierpnia 2005 roku
Krzysztof P. Jasiutowicz i Iksiński
zapraszają na Konferencję Prasową
Poświęconą:
- Pierwszemu Zlotowi Wikimedian z Europy Środkowej i Wschodniej
- prezentacji dotychczasowych osiągnięć światowej i polskiej Wikipedii
- koncepcji utworzenia stowarzyszenia polskich Wikimedian
W konferencji wezmą udział:
- Jimmi Wales – założyciel światowej Wikipedii – Prezes Wikimedia Foundation
- Krzysztof P. Jasiutowicz – współzałożyciel polskiej Wikipedii
- Ktoś o narzędziach redakcyjnych
- Ktoś o Zlocie i o stowarzyszeniu
Konferencję poprowadzi (tu by przydało się jakieś nazwisko ze świata mediów, kultury bądź nauki – w tej kolejności).
Po konferencji zapraszamy na skromny poczęstunek.
Wszelkich informacji udziela Rzecznik Prasowy Zlotu – Ygrekowski (tel. kom., mail)
[edytuj] Wysyłka zaproszeń
Zaproszenia powinny wyjść – drogą mailową oraz zawsze faksową - do redakcji rankiem w środę wyprzedzającą konferencję. Wcześniej – zapomną, później – będzie za późno. Środa rano daje dwa dni życia agencyjnego. Zaproszenia winny wyjść niezależnie od siebie do:
[edytuj] Gazety
Zapraszamy:
- redaktorów naczelnych,
- szefów działów krajowych,
- szefów działów kultura bądź nauka.
Przede wszystkim: Rzeczpospolita, Wyborcza, Superekspres, Fakt, obydwa dzienniki małopolskie. Tygodniki: Polityka, Wprost, Newsweek, może Powszechny. Miesięczniki: można raczej sobie odpuścić. Jak przeczytają w prasie i się zainteresują to napiszą dwa miesiące potem.
[edytuj] Radia
Zapraszamy:
- Redaktorów naczelnych
Bierzemy pod uwagę wszystkie radia krakowskie oraz ogólnopolskie + Polskie Radio S.A. (każda redakcja oddzielnie: jedynka, dwójka, trójka, BIS... Przekaz wewnętrzny informacji w PR jest szalenie nieskuteczny).
[edytuj] TV
Zapraszamy:
- redakcje wydań informacyjnych
- szefów anten
Bez kompleksów: zawsze warto zapraszać, zwłaszcza w okresie letnim, gdy brak innej informacji. Zaproszenia do (przynajmniej) TVP1, TVP2, TVP3, TVN, TVN24, Polsat powinny zawierać propozycję zaproszenia jakiejś jednej-dwu osób do studia – jeśliby chcieli przeprowadzić krótką rozmowę (choćby taką do umieszczenia między programami, z prezenterką na tle kwiatów...). Potencjalne osoby winny zostać przedstawione w krótkich biogramach, najlepiej ze zdjęciem.
[edytuj] Agencje prasowe
Bardzo istotna PAP. Jej abonentami są wszelkie media do których nie dotrzemy, lokalne z całej Polski, media elektroniczne itp.
[edytuj] Dodatkowe dopieszczenie
W praktyce okazuje się, że warto zawsze przedzwonić dzień wcześniej przedpołudniem i zapytać się czy kogoś przyślą, podkreślić dlaczego to ważne itp. itd.
[edytuj] Materiały prasowe
[edytuj] Cele materiałów
Z założenia podczas konferencji nie mówi się o „mięsie”, tylko o najważniejszych podsumowaniach, wnioskach, zapowiadając że wszystko jest w materiałach. Wówczas dziennikarze wiedzą co jest najważniejsze i wiedzą gdzie szukać „mięsa”. To właśnie materiały służą do napisania artykułu. Należy wyjść z założenia, że czym bardziej przystępne i ciekawe materiały, tym więcej treści sensownych dziennikarz użyje.
[edytuj] Zawartość teczki
- Materiały prasowe winny zawierać na kilku stronach A4 następujące informacje:
- Informacje o Wikipedii (cel, metoda)
- Informacje o Polskiej Wiki (historia, statystyki w tym na tle innych języków)
- Informacje o wszystkich projektach z krótkim opisem
- Informacje o stowarzyszeniu
- Apel o włączanie się w dzieło redakcji
- Wszelkie adresy, witryny itp. – w tym źródło dalszych dopowiedzeń z tel. kom.
- Przykład kilku zróżnicowanych artykułów, pytanie: których?
- Przykład wybranej dyskusji artykułu, jako modelu debaty nad treścią
- Informacja o zlocie
- Bardzo krótkie biogramy – trzy zdania, pięć linijek - osób biorących udział w konferencji (imię nazwisko (data ur.), zawód, to i tamto, coś w związku z wiki....)
[edytuj] Przebieg
Konferencję zaczyna się z opóźnieniem 5 minutowym, lecz nie więcej. Konferencja prasowa składa się z trzech części, każda ok. 20 minut.
[edytuj] Część pierwsza – prezentacja
Prowadzący przedstawia się, wita dziennikarzy, dziękuje za przybycie i przedstawia w dwóch zdaniach mówców. Przekazuje głos Jimmiemu Walesowi, który opowiada o ideach, jakie przyświecały początkom (ma na to 5 minut). Następnie bez żadnych pytań przechodzi się do Kpjasa, który opowiada o polskiej Wiki i jej niesamowitym sukcesie, w który wierzył od początku, o fantastycznych ludziach, o wiedzy którą jak się okazuje ludzie są gotowi się dzielić za darmo i to w sposób anonimowy, o chęci do życia i o radości z dialogu... Prosi dziennikarzy o pomoc w nagłośnieniu tej dobrej informacji, że takie założenia się sprawdzają, że ludzie są chętni do tego... (7 minut – najlepiej z rzutnikiem i przykładami, przy czym ktoś inny kieruje prezentacją, aby Kpjas się nie dekoncentrował i nie przerywał toku mowy. Prezentacja oczywiście z off-line, by nie skompromitować się awarią łączy). Bezpośrednio potem ktoś trzeci opowiada słowami humanisty, bez cienia slangu komputerowego o głównych narzędziach redakcyjnych (3 min.) – tę część w ogóle powinna zaprezentować (przepraszam za sugestię) jakaś kobieta. Wreszcie ktoś czwarty o Zlocie i stowarzyszeniu (5 minut).
[edytuj] Część druga – dyskusja
Następnie prowadzący prosi o pytania dziennikarzy, pada ich kilka, raczej mało i raczej do konkretnych osób zza stołu. Kiedy tylko prowadzący zauważa pierwsze oznaki zniecierpliwienia dziennikarzy, kończy tą część, zaprasza do herbaty i kawy i zapowiada, że można teraz spotkać indywidualnie i zadawać pytania przedstawicielom projektu.
[edytuj] Część trzecia – nagrania
Trzecia część na stojąco oczywiście, priorytet dla kamer.
[edytuj] Jak mówić do dziennikarzy?
Stara dobra metoda: z rozbrajającą szczerością, na temat i z uśmiechem na ustach, doceniając ich na prawdę niełatwą robotę. Wulfstan 23:48, 24 maj 2005 (CEST)
